Esas No: 2022/2144
Karar No: 2022/7805
Karar Tarihi: 10.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2144 Esas 2022/7805 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve resmi belgede sahtecilik suçlarından dava açılmıştır. Resmi belgede sahtecilik suçu yönünden temyiz incelemesinde sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmeyerek temyiz istemi reddedilirken, hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçu yönünden sanığın eyleminin görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu anlaşılmıştır. Bu sebeple hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanık mahkum edilmiştir. Sanığın bu kararı temyiz etmesi durumunda temyiz yolunun açık olduğu belirtilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 7343 sayılı Kanun'un 15. maddesi ile 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'na eklenen geçici 24. madde ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 257/1. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Esastan ret
30.11.2021 tarih ve 31675 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7343 sayılı Kanun'un 15. maddesi ile 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’na eklenen geçici 24. maddesi uyarınca sanık hakkında verilen hükmün temyiz yolu açık olduğu anlaşılmakla, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 01.09.2020 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılıp, sanığın dilekçesinin temyiz dilekçesi olarak kabulü ile yapılan incelemede;
1) Resmi belgede sahtecilik suçu yönünden temyiz incelemesinde;
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK'nin 302/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE,
2) Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçu yönünden temyiz incelemesinde;
Avukat olan sanığın müvekkili olan mağdurdan Finike İcra Müdürlüğü 2010/1224 sayılı takibe konu alacağı temlik alarak hacizli aracın satışını gerçekleştirmek için temlik bedeli ve masraflar olarak kullanılmak üzere 05.02.2012 keşide tarihli ve 7.000 TL meblağlı çeki aldığı ancak çeki şahsi işlerinde kullanıp mağdura takip ile ilgili rehin açığı teminatı ve satış avansı olarak toplam 4.500 TL ödediğine dair 09.02.2012 tarihli sahte sayman mutemedi alındı belgesini verdiği, akabinde mağdurun kendisinin bu dosyanın alacağını 16.02.2012 tarihinde bizzat temlik aldığı ve aynı gün sanığı dosyaya temlik alan mağdurun vekaletini sunup alacaklı vekili olarak giriş yaparak hacizli aracın fiilen satışını talep ettiği olayda; avukat olan sanığın görevinin gereklerine aykırı hareket ederek kendisine teslim edilen çeki şahsi borcunda kullanıp menfaat temin etmesi karşısında eylemin 5237 sayılı TCK'nin 257/1. maddesinde düzenlenen görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, sanığın görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyeti yerine vasıfta hataya düşülerek hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
