MAHKEMESİ :Malkara Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :21.02.2013
NUMARASI :Esas no:2010/250 Karar no:2013/94


Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-karşı davacı (kadın) tarafından, karşı dava, maddi ve manevi tazminat, velayetin tedbiren düzenlenmesi ve ziynetler yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı (kadın)"ın geçici velayete ilişkin Türk Medeni Kanununun 169. maddesi çerçevesinde alınan tedbir kararına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
a-Davalı vekili, davaya süresinde cevap vermiş, 19.08.2010 tarihli cevap dilekçesinin "konu" bölümünde; "davacının boşanma davasının reddi ile müvekkilinin mukabil davası olan evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle boşanma isteminin kabulü suretiyle boşanmaya karar verilmesini" istemiştir. Bu durumda karşı dava, sadece ziynetlere ilişkin olmayıp, boşanma isteğini de içermektedir. Başka bir ifade ile davalı tarafından cevap dilekçesiyle birlikte karşı boşanma davası açılmıştır. Adli yardım talebinin kabul edilmemesi üzerine, davalı vekili karşı boşanma davasıyla ilgili harcı da yatırmıştır. Bu durumda davalının karşı boşanma davasıyla ilgili bir hüküm kurulması ve bunun sonucuna göre boşanmanın fer"ilerinin karara bağlanması gerekirken, karşı boşanma davası hakkında hüküm tesis edilmemesi doğru bulunmamıştır.
b-Davalı, karşı boşanma davasıyla birlikte, dilekçesinde adet ve cinslerini gösterdiği altın takılarının aynen iadesini, mümkün olmadığı takdir bedellerinin yasal faiziyle birlikte karşı davalıdan tahsiline karar verilmesini de istemiştir. Davalı-karşı davacı (kadın)"ın kocası tarafından dövülerek evden atıldığı mahkemece kabul edilmiş, bu husus toplanan delillerle de gerçekleşmiştir. Karşı davalı (koca) da, karşı davacıya ait bir kısım ziynetlerin evlilik birliği sırasında eve eşya almak amacıyla
bozdurduğunu, diğer takıları ise yanında götürdüğünü ifade etmiştir. Kadın, evden dövülerek kovulduğuna göre, ziynetlerini beraberinde götürmüş olması hayatın olağan akışına aykırıdır. Tanıklardan T.. Ö.. de iddiayı doğrulayıcı beyanda bulunmuştur. Gerçekleşen bu durum karşısında karşı davacının ziynetlerle ilgili talebinin kabulü gerekirken reddi doğru olmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. maddenin (a) ve (b) bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, (a) bendindeki bozma sebebine göre kadının tazminatlarla ilgili temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.02.2014 (Çrş.)