Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/2410 Esas 2020/1183 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2410
Karar No: 2020/1183
Karar Tarihi: 23.06.2020

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/2410 Esas 2020/1183 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı banka ile borçlu arasında genel kredi sözleşmesinden kaynaklanan bir alacak tahsili için yapılan takipte, borca ve icra dairesinin yetkisine yapılan itirazın iptali istenmiştir. Yerel mahkeme bu isteği reddederken, 19. Hukuk Dairesi kararında yerel mahkemenin görüşüne katılmamıştır. Mahkeme, genel kredi sözleşmesindeki yetki şartının müteselsil kefili olan davalıyı da bağladığını ve HMK'nın 17. maddesi uyarınca bu sözleşmedeki yetki şartının geçerli olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle, mahkemece deliller toplandıktan sonra sonuca göre bir karar verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, yerel mahkeme kararı bozulmuş ve davacı vekilinin karar düzeltme isteği kabul edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, HMK'nın 17. maddesi ve 6102 sayılı TTK'nın 7. maddesi belirtilmiştir.

(Kapatılan)19. Hukuk Dairesi 2019/2410 E. , 2020/1183 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... vekili Av. ... ile davalı ... vekili Av. ... arasında görülen itirazın iptali davası hakkında İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesi"nden verilen 2015/1113 esas, 2016/596 karar sayılı ve 01.07.2016 tarihli hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 2017/787 esas, 2018/6249 karar sayılı ve 03.12.2018 tarihli ilamına karşı davacı vekili tarafından süresi içinde karar düzeltme yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- KARAR -

Dava, genel kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için yapılan takipte, borca ve icra dairesinin yetkisine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece davacı banka ile asıl borçlu arasındaki yetki sözleşmesinin, davalı gerçek kişi kefil hakkında bağlayıcı olmadığı, takibin yetkisiz icra müdürlüğünde başlatıldığı, dava ön koşulunun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, verilen bu karar Dairemizin 2017/787 esas ve 2018/6249 karar sayılı, 03.12.2018 tarihli kararı ile onanmıştır. İcra takibine dayanak olan 31.08.2012 tarihli genel kredi sözleşmesinin “Diğer Hükümler” başlıklı X. bölüm 3. maddesinde İstanbul İcra Müdürlüğü ve Mahkemelerinin yetkili olacağı kabul edilmiştir. Davalının bu sözleşmede müteselsil kefil sıfatıyla imzası bulunmaktadır. Genel kredi sözleşmesi tacirler arasında düzenlenmiş ticari nitelikte bir sözleşme olduğundan HMK"nun 17. maddesi uyarınca bu sözleşmedeki yetki şartı geçerlidir. Kefaletin fer"iliği ilkesi ve 6102 sayılı TTK"nın 7. maddesindeki ticari teselsül karinesi uyarınca genel kredi sözleşmesindeki yetki şartı sözleşmenin müteselsil kefili olan davalıyı da bağlar. Bu durumda mahkemece, HMK"nın 17. maddesi İstanbul İcra Müdürlüğü ve Mahkemelerinin münhasır yetkili olduğu gözetilerek işin esasına girilip deliller toplandıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir. Yerel mahkeme hükmünün bu gerekçe ile bozulması gerekirken onanması doğru olmadığından davacı vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 2017/787 esas ve 2018/6249 karar sayılı, 03.12.2018 tarihli onama kararının kaldırılarak hükmün yukarıda belirtilen gerekçe ile bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin kabulüne, Dairemizin 2017/787 esas, 2018/6249 karar sayılı, 03.12.2018 tarihli onama kararının kaldırılmasına, yerel mahkeme kararının BOZULMASINA, evvelce alınan onama harcı ile karar düzeltme harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davacıya iadesine, 23.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.