23. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/153 Karar No: 2020/2749 Karar Tarihi: 14.09.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/153 Esas 2020/2749 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2018/153 E. , 2020/2749 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacağı ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemelerden sözleşme hükümlerine göre davalıların sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili işçinin ücretinden davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının sorumluluğunu belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay temyiz incelemesi sonucunda, mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava şartı yokluğundan davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve mahkeme kararı bozulmuştur. Mahkeme tarafından bozma ilamına uyularak, davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 14.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.