MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/01/2014 tarih ve 2010/752-2014/18 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin, adına ruhsatlı olan aracının satış işlemleri için trafik tescil şube müdürlüğüne gittiğinde araç üzerinde davalı lehine rehin bulunduğunu öğrendiğini, daha sonra da davalının rehnin paraya çevrilmesi yoluyla müvekkili aleyhine takip başlattığını, oysa müvekkilinin davalı lehine rehin vermediğini, aracın trafikteki dosyasında bulunan rehin belgesindeki imzanın müvekkiline ait olmadığını, davalının haksız rehni ve icra takibi nedeniyle müvekkilinin zor durumda kaldığını, güvenilirliğini yitirdiğini ileri sürerek, 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının imzasını taşır rehin belgesine dayalı olarak davacının aracının kaydına rehin şerhinin işlendiğini, davacının ve eşinin ortak oldukları şirketin aldığı kredinin teminatı olarak araç rehninin verildiğini, rehin kaydının işlenmesinden iki yıl sonra dava açılmasının davacının kötüniyetini gösterdiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının aracının üzerine rehin kaydının düşülmesine dayanak olan rehin belgesindeki imzanın davacıya ait olmadığı ancak söz konusu rehnin, davacının ve eşinin ortak oldukları şirketin davalı bankadan aldığı krediye teminat olarak verildiği, rehin verilen aracın sigorta edilmesine ilişkin poliçede davalıya rehinli olduğunun yazıldığı, bu durumda davacının söz konusu rehni bilmediği iddiasının inandırıcı olmadığı, ortak olunan şirketin aldığı kredi kullanıldıktan sonra davacının rehin senedindeki imzanın kendisine ait olmadığını ileri sürmesinin ve hakkında icra takibi başlatılana kadar rehne sessiz kalıp icra takibinden sonra dava açmasının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 19/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.