Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2271 Esas 2022/2502 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Hırsızlık, resmi belgede sahtecilik, yağma ve muhtelif suçlardan Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/06/2000 tarihli ve 2000/124 müteferrik sayılı kararıyla 18 yıl 4 ay ağır hapis ve 11 yıl 8 ay hapis cezasına hükümlü ...'ın, bu cezasının infazı sırasında, 4616 sayılı 23 Nisan 1999 Tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıvermeye, Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanun gereğince 27/04/2002 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliyesine ilişkin Zonguldak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/05/2002 tarihli ve 2002/183 müteferrik sayılı kararını müteakip, anılan içtima kararı içinde yer alan cezalarının 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi uyarınca uyarlama yargılaması sonrasında Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/12/2012 tarihli ve 2012/1929 değişik iş sayılı kararı ile 18 yıl 18 ay 10 gün hapis cezası olarak infazı uyarınca bihakkın tahliye tarihinin 26/09/2016 olarak belirlenmesini takiben, adı geçen hükümlünün denetim süresi içinde 06/01/2009 tarihinde işlemiş olduğu resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/12/2011 tarihli ve 2011/183 Esas, 2011/205 sayılı kararıyla iki kez 3 yıl hapis cezasına mahkum olması sebebiyle ikinci suçun işlendiği 06/01/2009 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 26/09/2016 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına dair İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza mahkemesinin 19/10/2016 tarihli ve 1997/101 Esas, 1997/241 sayılı ek kararı sonrası,
İnfaz savcılığı tarafından 15/04/2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun kapsamında değerlendirme yapılması talebinde bulunulması üzerine, İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/10/2016 tarihli ek kararının iptali ile şartla tahliye kararının geri alınmasına, hak ederek tahliye tarihini geçmemek koşuluyla hükümlünün denetim süresi içinde işlemiş olduğu kasıtlı suçlardan mahkum olduğu hapis cezalarının toplamı olan 20 yıl 37 ay 30 gün hapis cezasının 2 katı olan 40 yıl 74 ay 60 gün hapis cezasının aynen infazına ilişkin İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/04/2020 tarihli ve 1997/101 Esas, 1997/241 sayılı ek kararına karşı İnfaz savcılığı tarafından hükümlü hakkında 19/10/2016 tarihli ek kararının iptali ile 31/10/2005-26/09/2016 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazı ile ilgili karar verilmediğinden bahisle itirazda bulunulması üzerine, 19/10/2016 tarihli şartla tahliye kararının geri alınmasına dair ek kararın 29/04/2020 tarihli ek karar ile kaldırıldığından yeniden karar verilmesine yer olmadığına dair İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/05/2020 tarihli ve 1997/101 Esas, 1997/241 sayılı ek kararına yönelik itirazın kabulü ile anılan Mahkemenin 12/05/2020 tarihli ek kararının kaldırılarak, 19/10/2016 tarihli şartla tahliye kararının geri alınmasına dair ek kararın kaldırılmasına, 5275 sayılı Kanun 'un 7242 sayılı Kanun ile değişik 98/1-a maddesi gereğince hükümlü hakkında 31/10/2005-26/09/2016 tarihleri arasındaki sürenin hak ederek tahliye tarihini geçmemek koşuluyla işlediği suçların cezalarının toplamı olan 20 yıl 37 ay 30 gün hapis cezasının 2 katı olan 40 yıl 74 ay 60 gün hapis cezasının aynen infazına ilişkin İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/06/2020 tarihli ve 1997/101 Esas, 1997/241 sayılı ek kararına hükümlü tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/08/2020 tarihli ve 2020/1248 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
İnfaz dosyası incelendiğinde;
Hükümlünün, Zonguldak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/05/2002 tarihli ve 2002/183 müteferrik sayılı kararı ile 4616 sayılı Kanun gereğince 27/04/2002 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliye edildiği,
Hükümlü hakkında uyarlama yargılaması sonucu verilen cezalarının Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/12/2012 tarihli ve 2012/1929 değişik iş sayılı kararı ile 18 yıl 18 ay 10 gün hapis cezası olarak içtimaına karar verilmesi üzerine Kadıköy Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 647 sayılı Cezalarının İnfazı Hakkında Kanun'un 19 ve ek 2. madde hükümleri dikkate alınarak 1/2 oranında ve ayda 6 gün indirim yapılmak suretiyle yeniden düzenlenen 12/12/2012 tarihli ve 1998/1-195 sayılı müddetnameye göre hakederek tahliye tarihi 26/09/2016 olarak belirlendiği,
Uyarlama kararları sonrası belirlenen cezaya ilişkin düzenlenecek müddetnamede, daha önceki koşullu salıverilme tarihinin değiştirilmesinin mümkün olmadığı, belirlemenin lehe yapılan değişiklik nedeniyle ceza infaz kurumunda geçirilmesi gereken sürenin tespiti ve bu tespite göre denetim süresinin belirlenmesi ile sınırlı olduğu, hükümlünün 27/04/2002 tarihinde koşullu salıverildiği gözetilmeden, Kadıköy Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 11/12/2012 tarihli müddetnamede şartla tahliye tarihinin 16/01/2005 olarak belirlenmesinde isabet görülmemiş ise de; bu hatanın kazanılmış hakka konu olmayacağı gibi mahallinde düzeltilebileceği, kaldı ki hükümlünün denetim süresi içerisinde işlemiş olduğu suç tarihinin (27/04/2002-16/01/2005 tarihi aralığında) hatalı olarak belirlenen şartla tahliye tarihinden sonra 31/10/2005 tarihinde işlendiğinin anlaşılması nedeniyle inceleme konusu olayımıza bir etkisinin bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2007 tarihli ve 2007/1-214-181 sayılı kararında belirtildiği üzere infaza ilişkin lehe oluşan hataların kazanılmış hakka konu olmayacağı gözetilerek yapılan incelemede,
Hükümlünün koşullu salıverilmesini müteakip denetim süresi içerisinde birden çok suç işlediği ve cezasının infazı sırasında, 7242 sayılı Kanun'un 48. maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un "Koşullu salıverilme" ile ilgili 107. maddesinde değişiklik yapılması nedeniyle, hükümlü hakkında aynen infaz kararı verilmeden önce Mahkemesince öncelikle, hükümlünün deneme süresinde işlediği her bir suçun iki katı sürenin suç tarihlerinden başlayarak bihakkın tahliye tarihini geçmeyecek şekilde bir hesaplama yapılarak gösterilmesi, hükümlü lehine olan düzenlemenin yapılacak bu hesaplama neticesine göre belirlenmesi gerektiği,
Bu haliyle, 7242 sayılı Kanun'un 48. maddesi ile değişik 107/13. maddesi gereğince hesaplama yapıldığında;
1-) Bakırköy 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/419 Esas 2016/565 sayılı kararı ile 2 yıl 6 ay hapis cezasının 2 katı olan 4 yıl 12 aylık (1800 gün) sürenin suç tarihi olan 31/10/2005 tarihinden itibaren aynen infazına karar verilmesi durumunda 31/10/2010 tarihinde sona erdiği ve 26/09/2016 olan hakederek tahliye tarihini geçmediği,
2-) Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/183 Esas 2011/205 sayılı kararı ile 2 kez 3 yıl hapis cezasının 2 katı olan 12 yıllık (4320 gün) sürenin suç tarihi olan 06/01/2009 tarihinden itibaren aynen infazına karar verilmesi durumunda 06/01/2021 tarihinde sona erdiği ve 26/09/2016 olan hakederek tahliye tarihini geçtiği,
3-) İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2016/172 Esas 2017/437 sayılı kararı ile 3 yıl 4 ay hapis cezasının 2 katı olan 6 yıl 8 aylık (2400 gün) sürenin suç tarihi olan 22/02/2016 tarihinden itibaren aynen infazına karar verilmesi durumunda 22/10/2022 tarihinde sona erdiği ve 26/09/2016 olan hakederek tahliye tarihini geçtiği,
4-) Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/148 Esas 2016/414 sayılı kararı ile 2 yıl 6 ay hapis ve 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasının 2 katı olan 10 yıl 14 ay 30 günlük (4050 gün) sürenin suç tarihi olan 26/02/2016 tarihinden itibaren aynen infazına karar verilmesi durumunda 26/09/2016 olan hakederek tahliye tarihini geçtiği,
5-) Foça Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/597 Esas 2016/574 sayılı kararı ile 6 ay hapis cezasının 2 katı olan 12 ay (360 gün) sürenin suç tarihi olan 17/06/2016 tarihinden itibaren aynen infazına karar verilmesi durumunda 17/06/2017 tarihinde sona erdiği ve 26/09/2016 olan hakederek tahliye tarihini geçtiği,
6-) İstanbul Anadolu 55. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/1199 Esas 2016/889 sayılı kararı ile 2 yıl 6 ay hapis cezasının 2 katı olan 4 yıl 12 ay (1800 gün) sürenin suç tarihi olan 19/05/2015 tarihinden itibaren aynen infazına karar verilmesi durumunda 19/05/2020 tarihinde sona erdiği ve 26/09/2016 olan hakederek tahliye tarihini geçtiği,
7-) İstanbul Anadolu 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/352 Esas 2018/379 sayılı kararı ile 7 ay 15 gün hapis ve 2 yıl 1 ay hapis cezasının 2 katı olan 4 yıl 16 ay 30 gün (2500 gün) sürenin suç tarihi olan 06/02/2015 tarihinden itibaren aynen infazına karar verilmesi durumunda 26/09/2016 olan hakederek tahliye tarihini geçtiği, 7242 sayılı Kanun'un 48. maddesi ile değişiklik öncesi düzenleme gereği hesaplama yapıldığında;
Hükümlünün denetim süresi içerisinde ilk suç işlediği tarih olan 31/10/2005 ile hakederek tahliye tarihi olan 26/09/2016 tarihleri arasında kalan 3983 günlük sürenin ceza infaz kurumunda aynen infazına karar verilmesi gerektiği,
Yukarıda yapılan açıklamalar doğrultusunda,
7242 sayılı Kanun'un 48. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'da yapılan değişiklik öncesi durumun hükümlü lehine olduğu ve koşullu salıverildikten sonra denetim süresi içerisinde birden çok suç işlediği anlaşılan hükümlünün koşullu salıverilmesinin kaldırılarak ilk suçun işlendiği tarih olan 31/10/2005 ile hakederek tahliye tarihi olan 26/09/2016 tarihleri arasında kalan 3983 günlük sürenin ceza infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi gerektiği, aksi halde 7242 sayılı Kanun'un 48. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'da yapılan değişiklik sonrası düzenleme gereği aynen infazına karar verilmesi halinde bu durumun sanık aleyhine olduğu gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesine isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 25/01/2022 gün ve 94660652-105-34-28076-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/08/2020 tarihli ve 2020/1248 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.