Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/543 Esas 2022/2535 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/02/2018 tarih ve 2017/149 Esas, 2018/52 Karar sayılı kararları ile;
a)Sanığın mağdur ...’ı kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 53. maddeleri gereğince 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna,
b)Sanığın katılan ...’yı kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 53. maddeleri gereğince 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna dair kararları,
2)İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 28/06/2018 tarih ve 2018/1162 Esas, 2018/1622 Karar sayılı kararı ile; “İstinaf başvurusunun esastan reddine dair” kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 28.06.2018 tarih ve 2018/1162 Esas, 2018/1622 Karar sayılı kararlarının sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291/1. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında katılan ...’yı kasten basit yaralama suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında kasten basit yaralama suçundan, verilen kararın türü ve karar tarihi gözetildiğinde, 15.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’nin 30687. sayısında yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 27.12.2018 tarihli, 2018/71 Esas ve 2018/118 Karar sayılı iptal kararından önce kararın verildiği de dikkate alınarak karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nin 286/2-d maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nin 298/1. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak REDDİNE,
2)Sanık hakkında mağdur ...’ı kasten yaralama suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında ilk derece mahkemesince hükmedilen hapis cezasının 5 yılın üzerinde olması nedeniyle, bölge adliye mahkemesi kararının 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi gereğince temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın katılan ... ile tartışmasından sonra yanlarında bulunan mağdur ...’ı adli raporuna göre; boyun sol tarafta mandibula altı seviyesinde yaklaşık 5 cm.'lik kesinin mağdurun boynunda arter kesilerine neden olarak mağdurun hayati tehlike geçirdiği olayda;
Sanık müdafiinin; delillerin eksik toplandığına, cezanın fazla olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Oluşa ve dosya kapsamına göre; kullanılan elverişli silah, hedef alınan vücut bölgesi nazara alındığında sanığın eylemi ile ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu halde sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması yerine, suç vasfının belirlenmesinde hataya düşülerek yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
b) Kabule göre de;
Mağdurun Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 20.12.2016 tarihli adli raporunda yaralanmanın yüzünde sabit ize neden olup olmadığının belirlenmesi için muayene edilmek üzere kuruma gönderilmesi gerektiği bildirildiği halde mağdurun yeniden adli raporu alınmadan yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması,
Usul ve yasaya aykırı olduğundan, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu nedenle yerinde görülmüş olup, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 28.06.2018 tarih ve 2018/1162 Esas, 2018/1622 Karar sayılı “istinaf başvurusunun esastan reddine dair” hükmünün, 5271 sayılı CMK’nin 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK’nin 307/5. maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının korunmasına,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-a. maddesi gereğince “İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.