MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62/1, 52/2, 51, 53/1. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların üzerine atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanıklar ... ve ..."in yokluğunda verilen 27/02/2018 tarihli hükmün, 16/04/2018 tarihinde usulüne uygun olarak her iki sanığa tebliğ edildiği, sanıkların bu hükmü 1412 sayılı CMUK"nın 310/1 maddesinde belirlenen bir haftalık süre geçtikten sonra 31/10/2018 ve 05/11/2018 tarihlerinde temyiz ettiği anlaşılmakla, vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanıklar .... ve ...."in katılana evlenme vaadinde bulunarak 12.000,00-TL değerinde ziynet eşyası aldırdıkları, alınan eşyaların kendilerine verilmesinden sonra fırsatını oluşturarak ortadan kayboldukları, hileli hareketlerle haksız menfaat temin ettikleri iddia edilen somut olayda; sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları, teşhis tutanakları, uzlaştırma raporu ile diğer deliller ve tüm dosya kapsamına göre sanıkların atılı dolandırıcılık suçuna ilişkin eylemlerini sabit gören mahkeme kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların delilsiz ceza verildiği ve eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 12/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.