Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/14483 Esas 2016/8096 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14483
Karar No: 2016/8096
Karar Tarihi: 30.05.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/14483 Esas 2016/8096 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Diğer sanık, sanığın suçu işlediğini duyduğunu belirtmiş ve daha sonra motorlu bisikleti tek başına aldığını ve başka birine verdiğini beyan etmiştir. Hükümlüğüne yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı için beraat yerine yetersiz gerekçe ile mahkum edilmiştir. Sanığın suçu 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e bendine uygun bulunarak 141/1 ile hüküm kurulmuştur. Temel ceza tayini sırasında kanun maddesi belirtilmemiş ve hak yoksunluğu hükümlerinin infazına karar verilmeden hüküm kurulmuştur. İptal kararı doğrultusunda hak yoksunluğu hükümlerinin yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kanuni düzenlemeler: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e ve 141/1 maddeleri, 53/1-a, 53/1-b, 53/1-c, 53/1-d, 53/1-e ve 53/2 fıkraları.

17. Ceza Dairesi 2015/14483 E. , 2016/8096 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ..."ın aşamalarda suçlamayı kabul etmediği, diğer sanık ..."ın soruşturma aşamasında alınan beyanında, çevredeki arkadaşlarından ve... isimli kimliği tespit edilemeyen şahıstan sanığın suçu işlediğini duyduğunu belirttiği, kovuşturma aşamasında ise motorlu bisikleti tek başına aldığını daha sonra .... isimli şahsa verdiğini beyan ettiği, sanık aleyhine diğer sanık ..."in soruşturma aşamasında verdiği suç atma niteliğinde kalan ve sanık tarafından kabul edilmeyen anlatımları dışında, hükümlülüğüne yeterli, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2)Y.C.G.K."nın 18.12.2012 günlü, 2012/1411 Esas ve 2012/1852 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; sanığın, şikayetçiye ait motorlu bisikleti, kullanım gereği açık alanda park hâlinde iken çaldığının anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1. maddesinin (e) bendine uyduğu gözetilmeyerek aynı Kanun"un 141/1 ile hüküm kurulması,
3)Sanık hakkında temel ceza tayini sırasında uygulanan kanun maddesinin yazılmaması,
4)Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, ve yine T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 30.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.