Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/9025 Esas 2022/6684 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Isparta 6. Asliye Ceza Mahkemesi)
(2012/2 Esas, 2014/6 Karar)
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığa yüklenen ve sübutu kabul edilen görevi kötüye kullanma suçuna ilişkin katılanın sağ overindeki kistin ve sağ overin alınması ameliyatına yönelik hastayı bilgilendirerek onamının alınmaması ve kadın doğum uzmanından konsültasyon istenilmemesi şeklindeki eylemin, 29/05/2013 tarihli Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2. İhtisas Kurulu raporunda yer alan cerrahi işlemin doğru olduğu şeklindeki tespit ile birlikte değerlendirildiğinde, ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturacağı ve TCK'nin 257/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında aynı Kanun'un 257/1. maddesi uyarınca icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
08/02/2010 olan suç tarihinin karar başlığında 2011 olarak yazılması suretiyle CMK'nin 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısı belirtilmeyerek TCK'nin 52/3. maddesine muhalefet edilmesi,
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK'nin 53/1-a madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında, 53/5. maddesi uyarınca, ayrıca, adli para cezasının tamamen infazından sonra işlemek üzere, hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 13/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.