MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Uşak 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19.07.2018 tarih ve 2015/643 E. - 2018/567 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı-karşı davalı vekili tarafından duruşmalı, davalı-karşı davacı vekili tarafından duruşmasız olarak istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 19.01.2021 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı - karşı davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı.
Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacıya ait özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinin davalıya satışı ve devri konusunda 12.05.2008 tarihinde taraflar arasında noterde sözleşme düzenlediğini, davalının bir süre sonra ödemelerini aksatmaya başladığı gibi bu yeri teslim almaktan da imtina ettiğini, bu yüzden 2008 yılı Mayıs ve Haziran aylarında anılan merkezin giderlerinin davacı tarafından ödendiğini, ancak Milli Eğitim Müdürlüğü"nce yapılan ödemelerin ise davalı tarafından tahsil edildiğini, davacının yaptığı giderlerin tahsili için başlatılan icra takibinin davalının haksız itirazı sonucu durduğunu belirterek itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davayı kabul etmediklerini, davacının kime, neden ve ne kadar ödeme yaptığını açıklaması gerektiğini, davalının sözleşme koşullarına aynen riayet ettiğini bildirerek davanın reddini istemiştir. Davalı vekili, karşı davasında taraflar arasındaki sözleşme uyarınca söz konusu merkezin 12.05.2008 tarihinden önceki tüm borçlarından davacının sorumlu olduğunu, bu bağlamda 12.05.2008 öncesine ait davacı adına davalı tarafından değişik tarihlerde toplam 17.200 TL ödeme yapıldığını belirterek her bir ödemenin ödeme tarihlerinden itibaren yasal faiziyle davacıdan tahsilini istemiştir. Davalı vekili, karşı davasını yargılama sırasında ıslah ederek toplam 29.741.38 TL"nin tahsilini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, asıl dava bakımından; davacı tarafından dosyaya sunulan ve özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde yapılabilecek olağan harcamalar olduğu (zorunlu harcamalar olarak) kabul edilen 14 adet fatura miktarı olan 3.145,88 TL’nin tahsili talep etmekte haklı olduğu ve alacağın tespiti yargılamayı gerektirdiğinden icra inkar tazminat talebinin reddi gerektiği,karşı dava yönünden; İl Milli Eğitim müdürlüğünde gelen inceleme raporları ve belgeler doğrultusunda davacı tarafından hakedişlerinden ödediği borcun karşı davalının devretme tarihinden önceki kurum borcu olduğu gerekçesiyle asıl davanın kısmen kabulü ve icra inkar tazminatı talebinin reddine karşı davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı-karşı davacı vekilinin bütün temyiz itirazları ile davacı - karşı davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Asıl davada mahkemece 30.03.2018 tarihli bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmiş ise de davacı vekili 15.5.2018 tarihli dilekçesi ile rapora itirazda bulunmuş olup bu itirazlar nedeniyle ek rapor alınmadığı gibi gerekçeli kararda da davacı vekilinin rapora karşı itirazları irdelenip neden itibar edilmediği belirtilmemiştir.
Mahkemece hükme esas alınan 30.03.2018 tarihli bilirkişi raporu incelendiğinde, davacının ibraz ettiği masraf belgelerinin 12.5.2008 tarihi öncesine ait olanlarının bilirkişice hesaplamaya dahil edilmemiş olması devir tarihi nazara alındığında doğru görülmüştür. Ancak, 12.05.2008’den sonraki tarihi taşıyan, özellikle servis ücretlerine ilişkin ödemeler konusunda davacı rapora karşı itirazda bulunmuş olup, gerek 12.5.2008"den önce, gerekse işletmenin davalıya fiilen tesliminden sonra çalışanlar ve öğrenciler için servis ücreti ödenip ödenmediği nazara alınarak işletme defterleri üzerinde yapılacak inceleme ile ödemeler mevcut olduğu taktirde 12.5.2008-30.6.2008 tarihleri arası içinde servis kullanılmış olduğu kabulünden hareketle ne miktar servis ücreti ödenmiş olabileceği konusunda bir muhasebe ve bir de yolcu taşıma işinde uzman bilirkişiden rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
3-Karşı dava yönünden ise bozma ilamında belirtildiği üzere mahkemece dosya içerisinde mevcut ödeme emri belgeleri nazara alınarak davacı alacağının hesaplanmasında karşı dava tarihi olan 09.01.2009 tarihine kadar olan yapılan ödemelerin nazara alınması gerekmektedir. Mahkemece 19.01.2009 tarihli ödeme belgesi ise 19.01.2008 tarihli olarak kabul edilerek hüküm kurulmuştur. Bu durumda, karşı dava tarihinden sonraki tarihli olan19.01.2009 tarihli 3.980,00 TL"lik ödemenin hesaplamaya dahil edilerek hüküm kurulması isabetsiz olup, bu yönden de kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı-karşı davacı vekilinin tüm temyiz itirazları ile davacı-karşı davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 20.01.2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.