Davacı, iş kazası  sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı, davalılardan Ç. A.Ş.,H. A.Ş.ve D. LTD.ŞTİ. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Davacı vekili, 16.09.2005 havale tarihli dilekçe ile temyiz isteminde bulunmuş ise de, temyiz dilekçesi 5521 Sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesinde öngörülen 8 günlük temyiz süresi içinde temyiz defterine kaydedilmediği gibi, harcı da yatırılmamıştır. Öte yandan, iş mahkemesince verilen kararların katılma yoluyla temyizine ilişkin yasada hüküm de bulunmamaktadır. Bu halde, H.U.M.K.’nun 434/2. maddesine göre karar süresinde temyiz edilmemiş olduğundan, 01.06.1990 gün ve E:1989/03, K:1990/04 Sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı da göz önünde tutularak davacının temyiz isteminin süre aşımı nedeniyle reddine,
2-Davalılardan D.İ.ve Mühendislik San. Tic. Ltd. Şti.’nin temyiz talebinin ise, mahkemece eksik temyiz harcını tamamlamaması nedeniyle reddine karar verilmiş ve söz konusu red kararı temyiz edilmemiştir.
3-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalılardan Ç. İ. A.Ş. ile H.İnşaat Sanayi A.Ş.’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
4-Dava iş kazası nedeniyle meslekte kazanma güç kaybı sonucu maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Uyuşmazlık, gerçek ücretin tesbitine ilişkindir. Zararlandırıcı sigorta olayına maruz kalan sigortalının tazminatının hesaplanmasında, gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Öte yandan, gerçek ücretin ise, işyeri kayıtlarından  giderek ücret tediye bordrolarından saptanacağı, bordrolardan tespit edilememesi durumunda işçinin yaşı, kıdemi, meslek durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret gözönünde tutularak belirlenmesi gerektiği Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda, mahkemece, hükme dayanak alınan hesap raporunda, tanıkların belirttiği ücret esas alınmak suretiyle maddi tazminat hesaplanmıştır. Oysa, davalılar tarafından imzalı ücret bordolarının suretleri ibraz edilmiştir. Bu durumda, mahkemece, ücret bordrolarının asılları celp edilerek, imzalı ücret bordolarındaki imzanın davacıya ait olup olmadığı hususunda davacının beyanının alınması ve davacının imzaların kendisine ait olmadığını iddia etmesi halinde bu konuda yöntemince yukarıda belirtilen şekilde araştırma yapılmalı, gerekirse ilgili meslek oladalarından da emsal ücret sorularak, uzman bilirkişiden rapor alınması ve dosyadaki diğer deliller hep birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ile gerçek ücretin saptanması konusunda yeterli araştırma yapılmadan yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. 
O halde davalılardan Ç.İ. A.Ş. ile H. İnşaat Sanayi A.Ş.’nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan Ç. A.Ş."ye ve H. A.Ş."ye iadesine, 29.06.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.