Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/12155 Esas 2016/9150 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, suç açısından failin kusurunun bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılanlar vekilinin, olayda sanığın kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda, sanığın, yüklenen suçu işlediği sabit görülmemiş olması sebebiyle beraatine hükmedilmesine karşın, gerekçeli kararda dosya içeriğine de uygun olarak sanığın kusurunun bulunmadığından bahisle beraat kararı verilmek suretiyle çelişki yaratılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (1). paragrafında yer alan, “Sanık ..."nun üzerine yüklenen taksirle yaralamaya neden olma suçunu işlediği sabit olmadığından CMK"nun 223/2-e maddesi uyarınca sanığın BERAATİNE,” ibaresinin hükümden çıkartılarak, yerine “Sanık ..."nun, yüklenen suç açısından kusurunun bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca BERAATİNE,” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.