Sanık ...’nun beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı suçundan bozma üzerine yapılan yargılaması sonucunda cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine dair Kilis Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.05.2016 gün ve 2016/193 Esas, 2016/211 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 15.11.2018 gün ve 2016/11742 Esas, 2018/6769 Karar sayılı ilamı ile onama yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.12.2018 günlü, 14-2016/352094 sayılı itiraznamesiyle 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine Dairemizin 14.02.2019 gün ve 2018/10526 Esas, 2019/4961 sayılı Kararıyla itirazın yerinde görülmeyerek reddiyle bu hususta karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.05.2019 gün ve 2019/14-181 Esas, 2019/403 Karar sayılı ilamıyla “... uluslararası sözleşmeler ve Anayasa ile güvence altına alınan hak arama hürriyetinin sağlanması ve pozitif ayrımcılık ilkesinin tesisi amacına uygun olarak CMK"nın 234. maddesinin 1. fıkrası ve 6284 sayılı Kanun"un 7. maddesi uyarınca, sanık hakkında açılan kamu davasına katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davadan haberdar edilmesi zorunluluğunun bulunduğu, bu zorunluluğun hüküm verilinceye kadar yerine getirilmemesi durumunda ise CMK"nın 35 ve 260. maddeleri uyarınca kanun yollarına başvurma hakkı bulunan anılan Bakanlığa gerekçeli kararın tebliğ edilmesi gerektiği, ancak somut olayda sözü edilen kanuni imkânların tanınmadığı anlaşıldığından, yargılamanın başında davadan haberdar edilmesi gereken, temyiz aşamasına kadar bu hakkı kullandırılmayan ve haklarını korumanın başka bir yolu da bulunmayan Bakanlığın kanundan kaynaklanan kamu davasına katılma ve buna bağlı kanun yoluna başvurma haklarını kullanabilmesi amacıyla Özel Dairece öncelikle tevdi kararı verilmek suretiyle, 09.10.2012 ve 30.05.2016 tarihli gerekçeli kararların Bakanlığa tebliğinin sağlanarak yasal temyiz süresinin başlatılması, kararların Bakanlık tarafından temyiz edilmemesi durumunda temyiz davasının sadece sanık müdafisinin temyiziyle sınırlı olarak sonuçlandırılması; Bakanlık tarafından temyiz edilmesi durumunda ise Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca ek tebliğname düzenlenmesi sağlanıp, CMK"nın 260. maddesi uyarınca Bakanlığın davaya katılan olarak kabulüne karar verildikten sonra temyiz istemlerinin birlikte ve tek seferde incelenerek temyiz davasının sonuçlandırılması gerekmektedir. İtiraz konusu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararının tebliğiyle temyiz ettiği takdirde bu husus ta gözetilip Dairesince yeniden değerlendirme yapılarak karar verilmesi için itirazın değişik gerekçeyle kabulü ile Daire kararının kaldırılmasına...” dair verilen kararla birlikte dosya gönderilmekle yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Suç tarihinde yetişkin olan mağdure ...’e yönelik sanık tarafından işlenen suçtan dolayı yapılan soruşturma ve görülen kamu davası ile ilgili olarak aşamalarda dosyadan haberdar edilmeyen Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı yönünden söz konusu tebligat eksikliğinin usulünce ikmali ile verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükmün temyizi halinde bu hususta ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.