Mahkemesi : .............. Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Sanık .. .. hakkında kurulan hükme yönelik incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,

2- Sanıklar .. .. ve .. .. hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesine gelince;
a- Sanık .. .."ın üzerinde yakalanan ve kullanma sınırlarında kalan esrar maddesi dışında aleyhinde yeterli delil olmadığı aşamada suça konu uyuşturucuyu sanık .. .."e vermek üzere getirdiğini beyan etmek sureti ile suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardım ettiği anlaşıldığından sanık hakkında TCK"nın 192/3. maddesinde öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Sanık ... ...."ın yapılan ev aramasında ele geçirilen net 3,65 gram esrar maddesini satma veya başkasına verme gibi kullanma dışında bir amaç için bulundurduğuna ilişkin, sanığın savunmalarının aksine, sanık .. .."ın atfı cürüm niteliğinde soyut beyanı haricinde kuşkuyu aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı, eyleminin bütünüyle “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğu, hukuki durumunun buna göre tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
c- Hapis cezasına mahkum olan sanıklar hakkında TCK"nın 53 maddesinin 1. fıkrasının uygulanması sırasında, sanıkların sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine, altsoy dışındakileri de kapsayacak biçimde koşullu salıverilme tarihine kadar TCK"nın 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi suretiyle aynı maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı yapılması,
Kanuna aykırı, sanık .. .. müdafii ile sanık .. .."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 06.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.