Esas No: 2022/2886
Karar No: 2022/7945
Karar Tarihi: 11.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2886 Esas 2022/7945 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 2008-2010 yılları arasında sahte fatura kullanmak ve belgeleri gizlemek suçlarından yargılanmıştır. Ancak, Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi uyarınca davayı açan tarafından mütalaa verilmemiştir. Mahkeme, mütalaa verilmeden yargılamaya devam ederek sanığı suçlu bulmuştur. Ancak, daha sonra çıkan 7394 sayılı Kanun ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun maddelerinde değişiklik yapılmıştır. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın sonunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi gözetilerek lehe Kanun'un tespit edilip sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 367. maddesi, 7394 sayılı Kanun'un 4., 5. ve 6. maddeleri ile 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi hakkında açıklamalar yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura kullanma, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1) Elazığ Cumhuriyet Başsavcılığının 20.12.2012 tarihli, 2012/5068 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açılmış ise de; 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan mütalaanın 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin olduğu, atılı suçlar yönünden sanıklar hakkında verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşılmakla mahkeme tarafından öncelikle 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, verilmeyeceğinin anlaşılması durumunda dava şartı yokluğu nedeni ile davaların düşmesine karar verilmesi gerekeceği gözetilmeden, yargılamaya devamla sahte fatura kullanma suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulması,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle, 213 sayılı Kanun'un 359 ve 367. maddelerinde değişiklik yapılmış olup aynı Kanun'un 6. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na eklenen geçici 34. maddenin 3. fıkrasındaki "Bu maddeyi ihdas eden Kanun'un yayımı tarihinde 359. madde kapsamına giren suçlardan dolayı temyiz veya istinaf kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 359. maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir" hükmü uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
