Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/245 Esas 2020/2741 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/245
Karar No: 2020/2741
Karar Tarihi: 14.09.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/245 Esas 2020/2741 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ile davacı arasında gözetim hizmeti adı altında ticari ilişki bulunmaktadır. Davacı hizmet bedelinin bir kısmının çek ile ödendiğini, kalan kısmın ise ödenmediğini iddia ederek itirazın iptali, icra inkar tazminatı ve davalıya yükletilmesi istemiyle dava açmıştır. Ancak mahkeme davalı tarafından açılan sebepsiz zenginleşme davasının kabul edilmesi ve davacı tarafından sözleşme ibraz edilememesi nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Temyiz eden davacı vekilinin itirazları yerinde bulunmamıştır ve karar onanmıştır.
Kanun maddeleri: Sebepsiz zenginleşme davası açılabilmesi için Medeni Kanunun 81. maddesi gereği haksız bir iktisap söz konusu olmalıdır. Ayrıca, borçlar hukukuna göre sözleşmenin ispatı için 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 287. maddesi gereği yazılı delil sunulması gerekmektedir.

23. Hukuk Dairesi 2018/245 E. , 2020/2741 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı ile arasında gözetim hizmeti adı altında ticari ilişki bulunduğunu, Kasım 2012 hizmet bedelinin bir kısmının davalı şirket tarafından çek ile ödendiğini, kalan kısmının ödenmediğini, başlatılan icra takibine itiraz ettiğini, itirazın iptaline, %20 icra inkar tazminatı ile mahkeme masrafları ve avukatlık ücretinin davalı tarafa yükletilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı şirket ile ticari ilişkisinin olmadığını, dava dışı ... Güvenlik Hizmetleri Şirketinden hizmet aldıklarını, kasım 2012 tarihine kadar kesilen faturaların dava dışı “... Güvenlik Hizmetleri Ltd.Şti” adına olduğunu, Kasım ayı faturasının ise davacı şirketi adına kesildiğini, her ay yapılan rutin bir işlem olması nedeniyle şirketler arasındaki isim benzerliğine dikkat edilmeden ödeme yapıldığını savunarak açılan davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davalı tarafından davacı aleyhine açılan sebepsiz zenginleşme davasının kabul edilerek kesinleştiği, davacı tarafından sözleşme ibraz edilmediği gibi hizmetin verildiğinin ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 14.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.