Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4492 Esas 2016/8064 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4492
Karar No: 2016/8064
Karar Tarihi: 30.05.2016

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4492 Esas 2016/8064 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, temyiz aşamasında yapılan incelemede üç hususun yanlışlığı tespit edilmiştir. İlk olarak, suçun cezasının alt sınırının 5 yılın üzerinde hapis cezası içermesi sebebiyle sanığa zorunlu müdafii tayin edilerek savunmasının alınması gerekmekteydi. Ancak savunması alınırken bu adım atlanmıştır. İkinci olarak, sanık kamera kayıtlarında kendisinin olduğunu kabul etmiş, ancak mahkumiyet kararında bu iddia reddedilmiştir. Bu sebeple kamera kayıtlarında görünen kişinin sanık olup olmadığı kesin ve şüpheden uzak şekilde belirlenmeden karar verilmesi yanlıştır. Son olarak, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunlukları ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararının değerlendirilmemesi hatalıdır. Bu sebeplerle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
TCK'nın 142/2-h, 143. ve 53. maddeleri, CMK'nın 150/3. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2016/4492 E. , 2016/8064 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanığın üzerine atılı geceleyin muhkem ve kilitli eşya hakkında hırsızlık suçunun TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri kapsamında kalması ve bu suçun cezasının alt sınırının 5 yılın üzerinde hapis cezası içermesi karşısında; CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii tayin edilerek savunmasının alınması gerekirken, sanığa zorunlu müdafii tayin etmeden savunmasının alınması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanığın, hazırlık soruşturması sırasında polisler tarafından tutulan 06.01.2015 tarihli “CD izleme tespit tutanağı” içeriğini imzalayarak müştekinin işyerine ait güvenlik kamera kayıtlarındaki kişinin kendisinin olduğunu kabul ettiği halde, kovuşturma aşamasındaki savunmalarında, güvenlik kamera kayıtlarında görünen kişinin kendisinin olmadığını ve polisler tarafından tutulan CD izleme tutanağını polislerin baskısı sonucu imzaladığını savunması karşısında; müştekinin işyerindeki güvenlik kamera kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, kamera kayıtlarında görünen kişi ile sanığın fiziksel özellikleri karşılaştırılarak bu kişinin sanık olup olmadığının kesin ve şüpheden uzak şekilde tespit edilerek karar verilmesi yerine, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
3-Kabule göre de;
Hükümden sonra, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in, temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 30.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.