Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2010/7694 Esas 2010/9258 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında görülen davada;     
Davacı, mülkiyeti hazineye ait 1 ada ..parsel sayılı taşınmaza, davalının duvar yapmak suretiyle  müdahale ettiğini ileri sürüp, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinde bulunmuştur.
Davalı, taşınmazı mevcut haliyle satın aldığını, duvarın 50 yıldan fazla zamandır olduğunu, duvarın yıkılması  halinde telafisi güç zararın doğabileceğini belirtip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının müdahalesi sabit görülerek, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; çekişme konusu 1 ada ..parsel sayılı taşınmazın kadastro suretiyle davacı Hazine adına 12.03.1951 tarihinde tescil edildiği, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının olmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, çekişme konusu taşınmaza duvar yapmak suretiyle müdahale edildiği belirlenerek elatmanın önlenmesine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, getirtilen kayıtlardan davalının paydaş olduğu 20 parsel sayılı taşınmazda  dava dışı  kişilerinde pay sahibi oldukları anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere, yıkım istekli  davaların tüm kayıt maliklerine yöneltilmesi zorunludur.
Hal böyle olunca, 20 parsel sayılı taşınmazın tüm maliklerinin davada yer almasının sağlanması, taraf teşkili  sağlandıktan sonra işin esası hakkında karar verilmesi gerekirken, bu husus göz ardı edilerek eksik taraf huzuru ile yazılı olduğu üzere karar verilmesi doğru değildir.
Tarafların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedene hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  23.09.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.