Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/2041 Esas 2014/3138 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Gebze 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :27.11.2013
NUMARASI :Esas no:2013/430, Karar no:2013/1419

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadının boşanma davası, kusur belirlemesi, kadın yararına verilen tazminatlar ve nafakalar ile kocanın reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, bozmaya uygun işlem ve araştırma yapılmış olmasına, delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı tarafın tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Dosyadaki belgelerden, davacı-davalı kocanın akıl hastası olduğu ve 02.07.2013 tarihinde kısıtlandığı anlaşılmaktadır. Davalı-davacı kadının akıl hastalığına dayalı bir boşanma davası yoktur. (TMK.md.165) Davacı-davalı kocanın hareketleri iradi olmadığı ve bu nedenle kendisine kusur yüklenemeyeceğinden, davalı-davacı kadının Türk Medeni Kanununun 166/1.maddesine dayalı davasının reddine karar verilmelidir.Ancak davacı-davalı kocanın açtığı dava yönünden boşanma hükmü 15.01.2014 tarihinde kesinleştiğinden, davalı-davacı kadının davasında boşanma talebinin konusu kalmamıştır.Bu nedenle davalı-davacı kadının boşanma talebi yönünden "karar verilmesine yer olmadığına" şeklinde karar verilmesi gerektiğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
3-Davacı-davalı koca Türk Medeni Kanununun 405. maddesinde yer alan sebeple kısıtlandığı ve babasının velayeti altına alındığı anlaşılmaktadır.Akıl hastalığının yıllardan beri süre geldiği dosya kapsamıyla sabit olup, bu durumda davacı-davalının ayırt etme gücü bulunmamaktadır. Ayırt etme gücü bulunmayan kısıtlının davranışlarının iradi olduğu da kabul edilemez ve bu sebeple kendisine kusur yüklenemez. 0 halde eşini, "raporlu deli, şerefsiz, aptal, vs."diyerek aşağılayan davalı-davacı kadın tamamen kusurludur. Davacı-davalı koca yararına maddi ve manevi tazminata hükmolunması gerekirken, bu husus gözetilmeden, yazılı şekilde davalı-davacı kadın yararına maddi (TMK md. 174/1) ve manevi (TMK md. 174/2) tazminata ve yoksulluk nafakasına (TMK md. 175) hükmolunması doğru bulunmamıştır.
SONUÇıTemyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle, kadının boşanma davası, kusur belirlemesi, tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukanda 1. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.18.02.2014 (Salı)