Taraflar arasında görülen davada;
Davacı Hazine, davalıların miras bırakanı adına tapuda kayıtlı .. parsel sayılı taşınmazın bir bölümünün kıyı-kenar çizgisi içerisinde kaldığını ileri sürerek, tapunun iptali, yıkım isteklerinde bulunmuş, karşı davanın ise reddini savunmuştur.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini belirtip, karşı davalarında tazminat istemişlerdir.
Mahkemece, asıl davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine, karşı davada ise karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Asıl dava, 3621 Sayılı Yasadan kaynaklanan tapu iptali ve yıkım, karşı dava ise tazminat isteğine ilişkindir.
Mahkemece, asıl davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine, karşı davada ise karar verilmesine yer olmadığına karar  verilmiştir.
Getirtilen kayıt ve belgelerden; çekişme konusu 4712 sayılı parselin 110 ve 530 sayılı parsellerin tevhidinden meydana geldiği 110 sayılı parselin 26.12.1979 yılında davalılar murisi ve 530 parselin ise yine aynı tarihte dava dışı belediye adına tespit görüp kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Hükümden önce, 14.3.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 Sayılı Yasa ile 3402 Sayılı Yasanın 12.maddesinin 3.fıkrasına eklenen cümlenin;"bu hüküm iddia ve taşınmazın niteliğine yahut Devlet ve diğer kamu tüzel kişileri  dahil tarafların sıfatına bakılmaksızın uygulanır" ve 3.maddesi ile eklenen geçici 10.maddesinin " bu kanunun 12.maddesinin 3.fıkrası hükmü devletin hüküm ve tasarrufu altında olduğu iddiası ile yürürlük tarihinden önce açılmış ve henüz kesin hükme bağlanmamış olan davalarda dahi uygulanır" şeklindeki hükümleri gözetildiğinde, henüz kesin hüküm halini almamış eldeki davada taşınmazın niteliğine bakılmaksızın hak düşürücü sürenin geçtiği gözetilerek davanın reddedilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacı Hazine vekilinin diğer  temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ancak, hemen belirtilmelidir ki, bir taraf, dava açıldığı andaki mevzuata ve içtihat durumuna göre davasında haklı olup da, dava açıldıktan sonra yürürlüğe giren (geçmişe etkili) yeni bir yasa hükmü ya da yeni bir İnançları Birleştirme Kararı gereğince davayı kaybederse, davada haksız çıkmış olmasına rağmen, yargılama giderlerinden sorumlu tutulmaz.
  Anılan bu kural yasal ve yargısal uygulamada kararlılık kazanmıştır. (Baki Kuru, Hukuk Usulü Mahakemeleri 5. Cilt, sayfa 5338, dipnot 159; 10. H.D. 21.12.1976, 8770/8739 ve dipnot 160: 5. HD 12.09.1977, 5445/5655 dipnot 161: 10. HD 24.02.1976, 6296/1297)      Ayrıca, her dava açıldığı tarihteki koşullara bağlıdır. Öte yandan avukatlık ücreti 04.09.1957 tarih ve 4/16 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca yargılama giderlerinden sayılır.
Davacı Hazine, temyiz dilekçesinde sair nedenlerden söz etmek suretiyle bu hususa değinmiştir.
Bu durumda, uzman bilirkişiler aracılığıyla yapılan keşif sonucu çekişmeli taşınmazın bir bölümünün keşfen belirlenen kıyı kenar çizgisi içerisinde kaldığı ve dava tarihinde davacı Hazinenin haklı olduğu anlaşıldığına ve yargılama sırasında yürürlüğe giren 5841 Sayılı Yasa gereğince dava reddedildiğine göre, haklılık durumuna göre davalının yargılama giderlerinden, bu giderlerden sayılan avukatlık  ücretinden sorumlu tutulması gerekirken, aksine düşüncelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulması isabetsizdir.
Davacı Hazine"nin yukarıda değinilen yargılama giderleri ve avukatlık ücreti açısından temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlere hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.9.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.