Davacı, 23.5.2000 tarihinde geçirdiği kazanın iş kazası olduğunun tespiti ile sigortalı sayılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum , Y.Gıda A.Ş. ve Ü. İnş. Taah. San. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalılardan Ü. İnşaat A.Ş."nin tüm Y. A.Ş. 3 nolu, davalı kurum vekilinin 2 nolu bendin dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, davacının mululiyeti ile sonuçlandığı iddia olunan 23.5.2000 tarihinde geçirdiği zaranlandırıcı olayın iş kazası olduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece verilen meydana gelen olayın iş kazası olarak kabulüne ve davalılardan Y. A.Ş.”nin işi anahtar teslimi olarak diğer davalı Ü. İnşaat A.Ş.”ne vermiş olması sebebiyle davalı Y. A.Ş. yönünden davanın husumetten reddine ilişkin karar yerinde ise de davalı Ü. İnşaat A.Ş. yönünden davanın reddine karar verilmesi aşağıdaki gerekçelerle doğru görülmemiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, Y. A.Ş.”nin D. alışveriş merkezi hastane ve otopark inşaatı işini anahtar teslimi olarak Ü. İnşaat A.Ş"ye verdiği , Ü. A.Ş”nin bütünüyle aldığı işi bölerek çeşitli taşeron şirketlere verdiği, A. İnşaat Limited Şirketi”nin de işin bir bölümünü taşeron sıfatıyla üstlendiği anlaşılmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunun 2. maddesinde “bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde olduğu işde çalışanların diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye asıl işveren- alt işveren ilişkisi deneceği bu ilişkide asıl işverenin alt işveren işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerden alt işveren ile birlikte sorumlu olacağı “ belirtilmiş, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunun 87. maddesinde de “ sigortalılar üçüncü bir kişinin aracılığı ile işe girmiş ve zorunlu sözleşme yapmış olsalar bile bu kanunun işverene yüklediği ödevlerinden dolayı aracı olan üçüncü kişi ile birlikte asıl işvereninde sorumlu olacağı” ifade edilmiştir.
Mahkemece davalı Ü İnşaat A.Ş. ile diğer davalı A. İnşaat Ltd. Şti. arasında imzalanan sözleşme getirtilerek yukarıda belirtilen yasa hükümleri ile birlikte iş müfetteşince düzenlenen 19.10.2001 tarihli 83 sayılı rapor ve dosyadaki deliller birlikte değerlendirilerek davalı A.İnşaat Ltd.Şti. ile birlikte diğer davalı Ü. İnşaat A.Ş."ninde meydana gelen iş kazasından dolayı sorumlu olup olmadığı tesbit edilip çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Tarafların temyiz talebi bulunmamakta ise de ilerde işverene karşı açılacak rücü davasında hak alanını ilgilendirdiğinden davalı Sosyal Sigortalar Kurumunun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
3-Mahkemece davalı Y. A.Ş. hakkındaki davanın husumetten reddine karar verildiği halde bu davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmemiş olması da usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı Y.Gıda A.Ş. ve Ü. İnş. Taah."e iadesine, 26.6.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.
