Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/29082 Esas 2019/6404 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/29082
Karar No: 2019/6404
Karar Tarihi: 22.05.2019

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/29082 Esas 2019/6404 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Banka, müşterisiyle arasında kredi sözleşmesi imzaladı ve müşterinin borcunu ödemediğini iddia ederek icra takibi başlattı. Ancak mahkeme, davalının itirazının kabul edilmesine ve bankanın alacağının tahsil edilememesine karar verdi. Banka tarafından temyiz edilen bölümün miktarı 2.046,57 TL şeklinde belirlendi. Ancak bu miktar, HUMK'nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince temyize konu edilebilecek miktarı aşmadığından, temyiz dilekçesi reddedildi.
Detaylı kanun maddeleri şu şekildedir:
- HUMK'nun 427/2 maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi: 1.1.2016 tarihinden itibaren temyize konu edilebilecek miktar 2.190,00 TL'ye çıkarılmıştır.

13. Hukuk Dairesi 2016/29082 E. , 2019/6404 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 09/02/2016 tarih ve 2013/9-2016/83 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı banka, davalı ile arasında kredi üyelik sözleşmesi imzalandığını, davalının borcunu ödemediğini, alacağın tahsili için yapılan icra takibine itirazın iptaline karar verilmesini istemiş, mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; verilen karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK" nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Dava konusu talep miktarı toplam 2.046,57 TL olup mahkemece, bu miktar üzerinden davanın reddine karar verilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm 2.046,57 TL olup karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"yi geçmediğinden HUMK" nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle temyiz edilen bölüm miktar itibariyle kesin olduğundan temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.