Esas No: 1996/5163
Karar No: 1997/3535
Karar Tarihi: 21.10.1997
Danıştay 3. Daire 1996/5163 Esas 1997/3535 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Konfeksiyon işi yapan davacının 1993 takvim yılına ilişkin vergi incelemesi sonucunda düzenlenen rapora dayanarak kesilen vergi ve cezalara karşı açılan davada, lokantadan getirilen yemek bedellerinin gider olarak yazılmasında yasal isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Gelir Vergisi Kanunu'nun 23/8 ve 40/2. maddelerinde, hizmet erbabına işyerinde veya müştemilatında bedava yemek vermek suretiyle sağlanan menfaatlerin gelir vergisinden müstesna olduğu ve hizmetli ve işçilerin işyerinde veya müştemilatında iaşe ve ibate giderleri safi kazancın tespitinde gider olarak indirilebileceği belirtilmektedir. Ancak, yemeklerin işverence işyerinde hazırlatılması zorunluluğuna dair bir hüküm yer almamaktadır. Bu sebeple, davacı tarafın lokantadan getirtilen yemek bedellerinin gider olarak yazılması talebi kabul edilmiştir.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 1996/5163
Karar No: 1997/3535
Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar :1- …
2- Bandırma Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Konfeksiyon işiyle uğraşan davacının 1993 takvim yılına ilişkin işlemlerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak adınaikmalen salınan gelir, geçici gelir, ekonomik denge ve net aktif vergileri ile kesilen kaçakçılık cezalarına karşı açılan davayı; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 23/8 ve 40/2.maddelerine göre yemek bedelinin gider olarak yazılabilmesi için yemeğin işyerinde veya müştemilatında verilmesi koşulunun getirildiği, olayda, davacının ibraz ettiği yemek bedellerine ait faturaların muhtelif tarihlerde, gelişigüzel düzenlendiği ve farklı miktarları ihtiva ettiği, inceleme raporu eki tutanakta da, yemeğin işyeri ve müştemilatında yenilmediği hususunun bizzat davacı beyanıyla sabit bulunduğu, buna göre söz konusu bedelin gider olarak kabulü mümkün bulunmadığından, tespit edilen matrah farkı üzerinden ikmalen salınan gelir, ekonomik denge ve net aktif vergisinin yerinde görüldüğü, geçici vergi verilen beyannameler üzerinden hesaplanan ve yıl içinde ödenip yılın vergisinden mahsup edilmek üzere ödenen peşin vergi olduğundan, ikmalen tarh edilen geçici vergide yasal isabet bulunmadığı, tesbit edilen matrah farkı davacının defter kayıtları üzerinden bulunduğundan, matrah farkının bulunuş biçimine göre uygulanacak cezanın kaçakçılık yerine kusur olması gerektiği gerekçesiyle kısmen kabul ederek salınan gelir, ekonomik denge ve net aktif vergilerini onayan bu vergilere bağlı olarak kesilen kaçakçılık cezalarını kusur cezasına çeviren, kaçakçılık cezalı geçici vergiyi ise kaldıran …Mahkemesinin …gün ve E:…, K:… sayılı kararının; davacı tarafından, lokantada hazırlanan yemekler tepsilerle işyerine getirtilerek işyerinde yenildiğinden Gelir Vergisi Kanununun 40/2.maddesine göre gider yazılabileceği, Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından, inceleme raporuna dayanılarak yapılan kaçakçılık cezalı tarhiyatın aynen onanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istemleridir.
Savunmanın Özeti : Davacı tarafından savunma verilmemiş olup, Vergi Dairesi Müdürlüğünce kararın lehlerine bozulması gerektiği savunulmaktadır.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinden, lokantadan getirtilerek işçilere verilen yemek bedellerinin gider olarak safi kazancın tesbitinden indirilmesinde yasal isabetsizlik bulunmadığından aksi yolda verilen mahkeme kararının bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Uyuşmazlık,işçilerin yemesi için lokantadan işyerine getirtilen yemek bedellerinin gider yazılıp yazılmayacağına ilişkindir. GVK.nun 23/8.maddesinde hizmet erbabına işyerinde veya müştemilatında bedava yemek vermek suretiyle sağlanan menfaatlerin gelir vergisinden müstesna olduğu, 40/2.madde de hizmetli ve işçilerin işyerinde veya müştemilatında iaşe ve ibate giderlerinin safi kazancın tespitinde gider olarak indirilebileceği açıklanmış, her iki maddede de,yemeklerin işverence işyerinde hazırlatılması zorunluluğuna yer verilmemiş olup,lokantadan işyerine getirtilen yemek bedellerinin gider yazılmasında yasaya aykırılık bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile tarhiyatın terkini gerekirken değişiklikle onanmasına tadiline karar veren Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü: 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 23.maddesinin 8.bendinde, hizmet erbabına işverenlerce yemek verilmek suretiyle sağlanan menfaatlerin gelir vergisinden istisna edildiği, 40.maddesinin 2.bendinde de hizmetli ve işçilerin işyerinde veya işyerinin müçtemilatında iaşe ve ibate giderlerinin safi kazancın tespit edilmesinde gider olarak indirilebileceği hükme bağlanmış, ancak hizmet erbabına verilen yemeklerin işveren tarafından işyerinde hazırlatılması koşulu aranmamıştır.
Buna göre, dava konusu olayda, işyeri ile aynı sokakta bulunan lokantadan getirtilerek işçilere verilen yemek bedellerinin gider yazılmasında yasal isabetsizlik bulunmadığından aksi yolda verilen vergi mahkemesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle davacı temyiz isteminin kabulü ile … Mahkemesinin … gün ve E:…, K:…sayılı kararının bozulmasına, vergi dairesi müdürlüğünün temyiz isteminin reddine, temyiz aşamasında yapılan … lira yargılama giderinin vergi dairesi müdürlüğünden alınarak davacıya verilmesine 21.10.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.
