Davacı  davalılardan işverene ait işyerinde 9 yıl  2 ay 11 günlük hizmetinin tesbiti ile 010199.14294 sigorta sicil  nolu hizmetleri ile birleştirilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraflar  vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere  göre davalıların tüm  davacının ise  aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı 16.6.1987-10.8.1991  ve 3.3.1994-20.3.1999 tarihleri arasında sürekli çalıştığının  tesbitini istemiş,  mahkemece 16.6.1987-10.8.1991 tarihleri arasındaki dönemin hak düşürücü  süreden reddine, 3.3.1994-20.3.1999 tarihleri arasındaki dönemin ise kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece verilen 1994-1999 tarihleri arasındaki istemin kabulüne ilişkin karar  doğrudur.  Ancak 16.6.1987-19.08.1991 tarihleri arasındaki dönemin hak düşürücü süreden reddine karar verilmesi  aşağıdaki gerekçelerle doğru görülmemiştir.
Davacı dava dilekçesinde ve dosya içindeki beyanlarında 10.8.1991 tarihinde askere gitmek üzere işten ayrıldığını ve askerlik görevini yerine getirdikten sonra tekrar davalı işlerine girerek çalışmasına devam ettiğini belirtmekte bu olgu tanık sözleriyle de tesbit edilmektedir. 
Dairemizin ve Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerine göre askerlik süresi içinde iş akdinin askıya alındığı askerliğin bitimi ile tekrar  eski işe  dönülmekle kesintisiz çalışmaların südrürüldüğü kabul edilir. Bu durumda davacının 1991 yılı öncesi çalışmalarının hak düşürücü süreye uğramayacağı kesintisiz kabul edilen hizmeti sebebiyle işten ayrıldığı 20.3.1999 tarihi itibariyle  davanın açıldığı  tarihi göre 506 sayılı Yasanın 79/19. maddesinde belirtilen beş yıllık hak düşürücü sürenin  uygulanmayacağı ortadadır.
Yapılacak iş;  öncelikle ilgili askerlik şubesine yazı yazılarak davacının askerlik  görevine ilişkin bilgiler alındıktan sonra 1987-1991 dönemi yönünden  delilleri toplamak ve mevcut delillerle birlikte değerlendirme yaparak sonucuna göre karar vermekten ibarettir.  
Mahkemece  yukarıda açıklanan  maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın 1987-1991 tarihleri arasındaki  dönem yönünden  hak düşürücü  süre sebebiyle istemin reddine karar verilmesi  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:  Hükmün  yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 26.6.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.