Tebliğname No : 3 - 2013/178812
MAHKEMESİ : Çeşme 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2010/388 (E) ve 2013/234 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın, mağdur H.. A.."in aracının boya işini yaptığı, işin sonunda mağdurun yaptığı işi beğenmemesi üzerine kendisine küfrederek, tokat atması sebebiyle, adli emanette kayıtlı tahta çıta ile mağduru yaraladığına dair savunmaları, bu savunmayı doğrulayan mağdurun "sana da hiçbir şey beğendiremiyoruz" diyen sanığı ittirdiğine dair beyanları, yine mağdurun sanığı yaralama eyleminden önce itelediğini söyleyen tanık Tamer ile mağdurun sanığa küfrettiğini söyleyen temyiz dışı diğer sanık Tunçay"ın ifadeleri karşısında, sanığın üzerine atılı ve sabit olan kasten yaralama suçunu TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik altında işlediği irdelenip sanığın hukuki durumunun tespit ve tayin edilerek, sonucuna göre ceza verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 324/4. maddesi ek cümlesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” hükmüne rağmen, sanığın payına düşen terkin tutarı altında kalan yargılama giderinin sanığa yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.