Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/22471 Esas 2016/2613 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/22471
Karar No: 2016/2613
Karar Tarihi: 07.03.2016

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/22471 Esas 2016/2613 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2015/22471 E.  ,  2016/2613 K.
"İçtihat Metni"



Mahkemesi : İş Mahkemesi
Tarihi : 15.09.2015


Dava, 06.02.2000 tarihi itibariyle ölüm aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak davanın kabulü ile davacının vefat eden eşinden dolayı ölüm aylığı almakta iken vefat eden babasından dolayı ölüm aylığı almaya 01.10.2008 tarihi itibariyle hak kazandığının tespitine karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)Mahkemece, davacının talebinin, 06.02.2000 tarihi itibariyle aylığa hak kazandığının tespitini talep etmesine rağmen, 01.10.2008 tarihinden itibaren aylık bağlanması gerektiğine karar verilmiş olmakla; bu durumda davacının istemine ve temyiz eden kurum sıfatına göre hükmün kısmi kabul niteliğinde olduğu anlaşılmakla, avukatla temsil edilen davalı lehine, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan tarife uyarınca vekâlet ücretine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
3-)Ayrıntıları Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 15.03.2006 gün ve 2006/1-163 Esas, 2006/76 sayılı kararında da belirtildiği üzere davada, kısmen kabule karar verildiğine göre 6100 sayılı HMK"nun 312 ve 323. maddelerine uygun şekilde, tarafların haklı çıktıkları oranda yargılama giderlerinin paylaştırılarak karar verilmesi gerekirken mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu yargılama giderlerinin tamamının davalılara yükletilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:
1-) Hüküm fıkrasının 6. fıkrasından sonuna gelmek üzere; “Karar tarihi itibariyle AAÜT. uyarınca hesaplanan 1500,00 TL Vekâlet ücretinin davacıdan alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalı kuruma verilmesine,” ibaresinin yazılmasına;
2-)Hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili 5. fıkrasında yer alan “yargılama giderinin” ibaresinin devamına eklenmek üzere “kabul ve red oranına göre, 230,00 TL’sinin” ibaresinin eklenmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.




Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.