14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/3240 Karar No: 2020/1957 Karar Tarihi: 12.03.2020
Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3240 Esas 2020/1957 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararını inceledi. İlk derece mahkemesinde mağdurenin yerine vekil huzurunda dinlenmesi gerektiği gözetilmediği için hatanın telafisi mümkün olmadığı belirtildi ancak 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin verdiği iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması gerektiği ifade edildi. Mahkeme, tutanaklar, belgeler, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği tespitinde bulunarak hükümde verilen cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiğini belirterek, sanık müdafisinin temyiz taleplerinin reddedilmesine ve ilk derece mahkemesinin verdiği kararın onanmasına karar verdi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5271 Sayılı CMK’nın 234/2. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi.
14. Ceza Dairesi 2016/3240 E. , 2020/1957 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: 5271 Sayılı CMK’ nın 234/2. maddesine göre yaşı küçük mağdurenin tayin edilecek vekil huzurunda mahkemece dinlenmesi gerektiği gözetilmeden beyanı alınmış ise de inceleme tarihi itibarıyla mağdurenin on sekiz yaşını tamamlamış olması nedeniyle bu hatanın telafisi mümkün olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür. Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.