Danıştay 10. Daire 2015/678 Esas 2020/5864 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2015/678
Karar No : 2020/5864

TEMYİZ EDEN (DAVACILAR) : 1- …
2- …
VEKİLLERİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacılar tarafından, evlat edinmek için yaptıkları başvuru üzerine 17/06/2009 doğumlu olan ve biyolojik anne babasının dilekçelerine istinaden kuruma bırakılan çocuğun 14/09/2009 tarihinde taraflarına teslim edilmesine rağmen kurum tarafından annesinin ve babasının rızasının mahkeme huzurunda alınması gerekirken bu şekilde alınmadığı gerekçesiyle evlatlık ilişkisi kurulamadığından bahisle uğranıldığı ileri sürülen her biri için 100.000,00 TL olmak üzere toplamda 200.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu ve bu hususta çıkarılmış Tüzük hükümleri uyarınca davalı idarenin görevinin aracılık hizmetlerini yürütmekle sınırlı olduğu, çocuğun evlatlık olarak kabulünün netice itibariyle davacıların tasarrufunda bulunduğu, rızanın mahkeme huzurunda verilmemesinin çocuğun "rızanın aranmaması" kapsamında evlatlık hizmetinden yararlandırılmasına mani olmadığı, koruma kararı alınmış çocuğa ilişkin rızanın aranmaması kararının evlat edinme davası içerisinde karara bağlanmasının Kanun hükümlerine ve istikrar kazanmış Yargıtay kararlarına uygun olduğu, bunun yanı sıra idarenin yaşanan tüm süreç içerisinde davacıları hem hukuken hem de sosyal ve psikolojik olarak destekleyerek onlara yardımcı olduğu da gözetildiğinde yaşanan süreçte davalı idarenin tazminatla yükümlü kılınacak bir sorumluğunun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ_EDENLERİN_İDDİALARI : Davacılar tarafından, evlat edindikleri çocuğun biyolojik anne ve babasının mahkeme huzurunda rızalarının alınması gerekirken alınmadığı, bu sebeple açmış oldukları evlat edinme davasının … Aile Mahkemesi'nin … tarih ve E…,K:… sayılı kararıyla reddedildiği, yargı sürecinin uzunluğu nedeniyle bir kaç kez çocuğu bırakmayı teklif etmelerine rağmen kurum tarafından çocuğun alınmadığı, mahkeme kararının kesinleşmesi üzerine 3 aylıkken almış oldukları kız çocuğunun 4 yaşını tamamlamışken kendilerinden alındığı, çocuk kendilerinden alınıp biyolojik ailesine verildikten sonra bir takım psikolojik sorunlar geçirdiği, kurumun hataları nedeniyle mağdur edildikleri ve hem kendilerinin yaşadığı üzüntülerle hem de çocuğun yaşadıkları nedeniyle travmalar geçirdikleri, yaşadıkları duygusal travmaların bir ömür atlatamayacakları derecede olduğu, hayatlarından alınan 4 yıllık zamanın geri gelmesinin imkansız olduğu, yaşanan olaylar neticesinde sağlık sorunlarının arttığı ileri sürülmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davalı idare tarafından temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin 3. fıkrası uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacıların temyiz isteminin reddine,
2. Davanın reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.