Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/11013 Esas 2020/6838 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11013
Karar No: 2020/6838
Karar Tarihi: 25.06.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/11013 Esas 2020/6838 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü uygun bulunmuştur. Ancak, hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun benimsediği karara göre, sanık hakkında TCK'nın 145. maddesi uygulanması gerektiği gözetilmediğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Detaylı Kanun Maddesi Açıklamaları:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, hak yoksunluklarını düzenlemektedir. Bu madde bazı bölümleri iptal edilmiş olup, uygulanacak hak yoksunlukları infaz aşamasında gözetilmelidir.
- TCK'nın 145. maddesi, hırsızlık suçunu düzenlemektedir. Maddede belirtilen yaptırımlar, hırsızlık suçları için uygulanabilir.

2. Ceza Dairesi 2020/11013 E. , 2020/6838 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanığın, temyiz dışı sanık ... ile birlikte müştekiye ait kıraathaneden 11.95 TL bozuk para çaldığının anlaşılması karşısında, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı nazara alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 25/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.