Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. 
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava nitelikçe iş kazası sonucu kısmi iş göremezliğe uğrayan davalı yanca açılan ve sonuçlanarak kesinleşen tazminat davasında istenmeyen faiz talebine ilişkindir. Borçlar Kanunun 104/son maddesinde geçmiş günler faizinin tediyesinde temerrüt nedeniyle faiz yürütülemeyeceği açıkça belirtilmiştir. Somut olayda ise davacının Mersin İş Mahkemesinin 2001/178 Esas ve 2005/46 Karar sayılı ilamı ile hükmedilen 2.000,00 YTL manevi tazminat  tutarının  30.03.2005  tarihinde, yasal faize ilişkin haklarını saklı tutularak tahsil edilmiş olduğu gözardı edilerek 30.03.2005 tarihinden sonrası için faize hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
3-Bundan başka, davacı dava dilekçesinde faiz alacağı miktarını tam olarak göstermediğine göre bu konuda uzman bilirkişiye davacının faiz alacağını tesbit ettirdikten sonra taleple bağlı kalarak tahsiline karar verilmemesi de doğru değildir
Yapılacak iş; 31.03.2000 tarihli  iş kazası ile ödeme tarihi arasındaki faiz miktarının bilirkişi marifeti ile hesaplattırılarak HUMK 74 maddesi uyarınca talep aşılmamak sureti ile karar verilmekten ibarettir.
O halde davalının  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine 19.06.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.