Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/1832 Esas 2013/3888 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 15.624,38 TL alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde, İş Kanunu madde 30 gereğince, müvekkili olan davacının özürlü ve eski hükümlü kontenjan açığını kapatmaması nedeni ile davalı tarafından hakkında idari para cezası tahakkuk ettirildiğini, davacının bu meblağı davacı hesabına ödediğini, ancak para cezasının mahkemece iptal edildiğini ve davalı tarafından da kendisine ödenen meblağın iade edildiğini beyan ederek, paranın davalının elinde kaldığı süreye ilişkin olarak 15.624,38 TL yasal faizin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davaya dayanak teşkil eden idari para cezasının iptali için davacı tarafından sulh ceza mahkemesinde dava açılmış, mahkemece idari para cezası iptal edilmiş, bu karara itiraz üzerine de ağır ceza mahkemesi tarafından itirazın reddine karar verilmiştir.
Dava sebepsiz zenginleşmeden kaynaklanan faiz alacağının tahsili talebine ilişkindir.
Borçlar Kanununun 62.maddesi gereğince, borç olmayanı rızası ile ödeyen kimse yanlışlığa düştüğünü ispat ettiği takdirde ödediğini geri isteyebilir.
Davada, idari para cezasının iptaline ilişkin mahkeme kararının kesinleşme tarihinde, artık davacı taraf ödediği bedeli talep etme hakkını kazanacağı için, davalı taraf bu tarihte temerrüde düşmüş olup, bu tarihten itibaren alacağa faiz tatbik edilebilecektir.
Öyle ise mahkemece, bilirkişi incelemesi yaptırılarak, idari para cezasının iptaline ilişkin kararın kesinleşme tarihinden itibaren faiz hesabı yapılıp, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.


Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.