MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Tebligat Kanunu"nda 6099 sayılı Yasa ile değişikliğe gidilmiş olup 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren değişiklikle Tebligat Kanunu"nun 10. maddesindeki ""tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartıyla her yerde tebligat yapılması caizdir. (Ek fıkra: 11.01.2011-6099 S.K/3.mad.) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır."" hükmünü Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi (Ek fıkra : 11.01.2011-6099 S.K /5.mad) gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır."" hüküm karşısında; Sanığın talimatla alınan ifadesinde belirttiği adrese herhangi bir tebligat yapılmadan doğrudan mernis adresine tebligat çıkarıldığı anlaşıldığından, tebligatın usulüne uygun olarak yapılmaması nedeniyle, öğrenme üzerine sanığın süresi içinde temyiz talebinde bulunduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
Birden fazla kişiyle konut dokunulmazlığını bozma suçunu işleyen sanıklar hakkında, ek savunma hakkı tanınarak 5237 sayılı Yasa"nın 119/1-c. maddesinin uygulanmaması ve sanıkların müştekinin ikamet ettiği apartman boşluğuna girmekle dahi konut dokunulmazlığını ihlal suçunun tamamlandığı gözetilmeden, müştekiye ait ikametin içine girilmemesi gerekçe kılınarak atılı konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulduğu sırada TCK"nın 35. maddesi uygulanmak suretiyle ceza indirimine gidilmesi hususları karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklardan tahsiline karar verilen 18,00 TL yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden yargılama giderlerine ilişkin olan tüm kısımların çıkartılması ile yerine "Sanıklar hakkında yargılama gideri olarak hesaplanan 18,00 TL"nin, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine" tümcelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.05.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.