Esas              Karar
2006/501      2006/6609  
Mahkemesi : İskenderun İş Mahkemesi
Tarih : 15.11.2005
No : 133-1409

Davacı, davalılardan işveren nezdinde 8.8.1995-15.7.2003 tarihleri arasında çalışmış olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere kararın dayandığı gerektirici nedenlere göre  davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava davacının davalıya ait işyerinde 8.8.1995-15.7.2003 tariheri arasında geçen davalı Kuruma eksik bildirilen çalışmalarının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiştir.
Gerçekten, davacının, işyerindeki çalışmaları işe giriş bildirgelerine, aylık ve üç aylık bordrolara dayanılarak Kuruma kısmi olarak bildirilmiş ve bildirime uygun olarak da primleri ödenmiştir. Öte yandan işe giriş bildirgesi ve bordrolar davacı çalışmalarının işyerinde kesintili geçtiğinin karinesidir. Karinenin tersinin ise eşdeğerdeki belgelerle kanıtlanması gerektiği söz götürmez. Başka bir anlatımla yazılı belgelerin varlığı halinde tanık sözlerine itibar edilemez. Dairemizin, giderek Yargıtay"ın oturmuş ve yerleşmiş görüşleri de bu doğrultudadır. Bu yön, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555, 5.2.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/21-634-572, 3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 2004/21-479-578, 10.11.2004 gün 2004/21-538 ve 1.12.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Mahkemece davacının tesbitini istediği sürelerde ücret bordrolarında davacının imzasının bulduğu, bordrolara geçmiş süreler dışında 10.9.1995-2.3.1996, 1.4.1997-2.6.1997 ve 20.6.2002-22.1.2003 tarihleri arasındaki bildirilmeyen sürelere ilişkin istemin reddinekarar verilmiş olması doğrudur. Ancak davacı uzun yol tır şoförüdür. İşverene ait araçla yurtdışına taşıma yapmakta olup dava dilekçesinde pasaportundaki giriş ve çıkış kayıtları ile irsaliyelere dayanmıştır. Her ne kadar işe giriş bildirgesi ve bordrolar davacı çalışmalarının işyerinde kesintili geçtiğinin karinesi ise de karinenin aksinin eşdeğerde belgelerle kanıtlanması mümkün bulunduğundan ve pasaport ve irsaliyelerde, yazılı delil sayılacağından hiç bildirim yapılmamış 2.3.1996-1.4.1997, 2-6.1997-20.6.2002, 22.1.2003-15.7.2003 istem dönemleri yönünden davacının yurt dışı çıkış ve yurda giriş tarihleri işverene ait nakliye beyannameleri ve irsaliyeler, işverene ait nakliye araçlarına ait plakalarda tesbit edilmek suretiyle karşılaştırma yapılarak davacının belirtilen dönemlerde işverene ait işlerinde çalışıp çalışmadığı tesbit edilerek çıkacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate olamaksızın yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 19.06.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.