MAHKEMESİ : 8. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle;...Mahallesinde bulunan 8216 ada 11 nolu parselin tapuda davalı adına kayıtlı bulunduğunu, bu taşınmazın 917 m2"lik kısmının kesinleşmiş orman sınırları kapsamında kaldığını ileri sürerek, taşınmazın orman sınırları içinde kalan bu kısmının tapu kaydının iptali ile orman vasfıyla davalı Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucu taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 6831 sayılı Kanun uyarınca yapılıp 1997 yılında kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır.
Davalılara ait taşınmazın 1952 yılında yapılan tapulama çalışmalarında 491 sayılı parsel olarak tarla niteliğiyle muris ...adına tespit edilip kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Çekişmeli 8216 ada 11 nolu parselin ifrazdan önceki geldisi olan 491 nolu kadastro parseline yönelik malikleri tarafından Orman Yönetimi aleyhine ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/401 E. sayılı dosyası ile açılan orman tahdidine itiraz davası sonucunda mahkemece 20/11/2007 tarih ve 2007/405 sayılı kararıyla 491 sayılı parselin orman tahdit sınırları içinde bırakılma işleminin iptaline karar verildiği ve kararın 16/04/2010 tarihinde kesinleştiği, bu kararın Orman Yönetimini bağlayacağı ve bu şekilde taşınmazın orman tahdit sınırları dışında kaldığının kabulü gerektiği gözetilerek davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak Orman Yönetimince taşınmazın 917 m2"lik kısmının orman sınırları kapsamında kaldığı belirtilerek tapu iptal ve tescil davası açılmış olup, harç da tamamlattırılmadığı halde keşifte belirlenen değer üzerinden davalılar lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. Bu sebeple hükmün 4. bendinde yer alan "9.736,00.-TL ücreti vekâletin davacıdan alınarak davalılara verilmesine" ibaresinin hükümden çıkartılarak bunun yerine "karar tarihinde yürülükte bulunan AAÜT uyarınca 1.500,00.-TL maktu vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine" ibaresi yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 21/01/2015 günü oy birliği ile karar verildi.