Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/7720 Esas 2015/202 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, Kasabası 3202 parsel sayılı 21900 m² yüzölçümündeki taşınmazın kısmen yörede 13/07/1970 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığını iddia ederek, davalı ... adına olan tapu kaydının iptali ve orman niteliğiyle Hazine adına tescilini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, 3202 parsel sayılı taşınmazın orman bilirkişi ... "nın 26/03/2014 tarihli rapor ve krokisinde (A) harfi ile gösterilen 4019,65 m², (B) harfi ile gösterilen 597,08 m², (C) harfi ile gösterilen 868,19 m²"lik bölümlerin davalı ... adına olan tapu kayıtlarının iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tesciline, diğer davalılar ile ilgili davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi tarafından diğer davalılar yönünden davanın reddinin doğru olmadığı iddiasıyla temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastrosu sınırları içinde kalan tapu kaydının iptal ve tesciline ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde dava tarihinden önce 1970 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra 15/10/1990 yılında askı ilânı yapılıp dava tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre göre yazılı şekilde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; ormanların korunmasına ilişkin Anayasasının 169. Meddesi hükmü karşısında orman parselleri üzerinde herhangi bir şerh konulamayacağından, çekişmeli taşınmazların orman olarak tesciline karar verilen bölümleri üzerinde tapu kütüğünde bulunan haciz şerhlerinin silinmesine karar verilmemesi doğru değil ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle, hüküm fıkrasının 1. bendinden sonra gelmek üzere, “bu bölümler üzerindeki haciz şerhlerinin kaldırılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla, H.U.M.K.nun 438/7. maddesi gereğince hükmün düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 21/01/2015 günü oy birliği ile karar verildi.