Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, taraflar arasında imzalanan adi yazılı eser sözleşmesi gereği teminat olarak verildiği ileri sürülen takip dayanağı bonolar sebebiyle borçlu bulunmadığına dair menfi tespit davası olup, mahkemece davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekilince yasal süresi içinde temyiz isteminde bulunulmuştur.
Bono, belli bir borç ikrarını içeren kambiyo senedi olup, belli bir sebeple düzenlendiğini ve düzenlenme sebebinin gerçekleşmediğini veya bonoda yazılı borcun ödendiğini yasal delillerle ispat etme külfeti keşideci olan davacıdadır (Emsal Y. 15. HD’nin 28.05.2018 T. ve 2018/135 E, 2018/2170 K.).
Taraflar arasında imzalanan 04.04.2013 tarihli sözleşmede “...bedellere karşılık olmak üzere iş bedeli karşılığı önceden verilen ... 30.11.2013 vade tarihli 4.000,00 TL bedelli, 30.12.2013 vade tarihli 4.000,00 TL bedelli bonolar teminat karşılığıdır” şeklinde vade tarihi, bedeli ve açıkça teminat karşılığı verildiği belirtilen, dava ve takip dayanağı olan iki adet bononun, keşidecisi ve lehtarı davanın tarafları olup sözleşme tarihinden sonra tanzim edildiği de dikkate alındığında, sözleşmede kararlaştırılan iş bedeli karşılığı davacı-işsahibi tarafından davalı-yükleniciye teminat olarak verildiği anlaşılmaktadır. Takip dayanağı bonolar eser sözleşmesi nedeniyle teminat olarak verildiğinden, sözleşmede kararlaştırılan işin yapılıp, iş ve bono bedeline hak kazanıldığını davalı-yüklenici ispat etmelidir. Mahkemece davalı-yükleniciye usulüne uygun dava dilekçesi tebliğ edilmesine rağmen davalı duruşmaya katılıp davaya cevap vermediği gibi teminat olarak verilen bono bedellerine hak kazandığına dair herhangi bir delil de ibraz etmemiştir.
Bu durumda mahkemece ispat külfeti kendisine düşen davalı-yüklenici tarafından bonoların verilmesinin dayanağı olan 04.04.2013 tarihli eser sözleşmesindeki işin yapılıp, takip dayanağı bono bedellerine hak kazanıldığı yasal delillerle kanıtlanamadığından davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanlış değerlendirme sonucu davanın reddi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 143,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 16.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.