Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8356 Esas 2020/1396 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8356
Karar No: 2020/1396

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8356 Esas 2020/1396 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, boşanma davası sonucunda verilen kararın temyizi için yapılan başvuruyu değerlendirdi. İlk derece mahkemesinde davacı erkek tarafından boşanma davası açılmış, mahkeme kadın tarafının kusurlu olduğu gerekçesiyle boşanmaya karar vermişti. Ancak yapılan incelemede davalı kadının boşanma davasından feragat ettiği ve davanın reddedildiği anlaşıldı. Mahkeme, davanın boşanma sebepleri açısından reddedilmesinin yanlış olduğunu belirterek hükmün bozulmasına karar verdi.
Kanun Maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 166/3. maddesi.

2. Hukuk Dairesi 2019/8356 E. , 2020/1396 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince davacı erkeğin evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine dayalı boşanma davasında kadın kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiştir. Davalı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, istinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince “davalı kadının 15.02.2017 tarihinde Denizli 4. Aile Mahkemesinin 2017/115 Esas ve 2017/223 Karar sayılı dosyasında Türk Medeni Kanunu"nun 166/3. maddesi uyarınca açmış olduğu boşanma davasından 27.03.2017 tarihinde feragat ettiği ve davanın vaki feragat nedeniyle reddine karar verildiği, boşanma davası açılmakla tarafların ayrı yaşamaya hak kazandıkları, fiili ayrılık tek başına boşanma sebebi olmadığı gibi kadının birlik görevlerini yerine getirmekten kaçındığının da ispat edilemediği” gerekçesiyle erkeğin boşanma davasının reddine karar verilmiştir. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerle davalı kadının eşine ve çevresine haber vermeden müşterek evi terk ettiği, eşinin ve çevresinin bilmediği bir yere gittiği, davacı erkeğin kayıp ilanı vermek durumunda kaldığı, yaşanan bu olay neticesinde davalı kadının, davacı erkeğin güvenini sarstığı, evlilik birliğinin çekilmez hale geldiği ve temelinden sarsıldığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı erkek, dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya karar verilecek yerde, hatalı gerekçe ve kusur belirlemesiyle erkeğin davasının reddi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 20.02.2020 (Prş.)