Davacı, 1980-1991 tarihleri arası isteğe bağlı sigortalılık süresinin tespiti ile aksi yöndeki işlemin iptaline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 1980-1991 yılları arasında, 1479 sayılı Yasaya tabi isteğe bağlı Bağ-kur sigortalısı olarak geçen hizmetlerinin  tespitini  istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş ise de, bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 1479 Sayılı Yasanın 79.maddesinin 3.fıkrası gereğince İsteğe bağlı sigortalılık, sigortalılık tescil talebinin Kuruma intikal ettiği tarih itibariyle başlar ve terk talebinin Kuruma intikal ettiği tarihte veya diğer sosyal güvenlik kanunlarına tâbi olarak çalışmaya başladığı tarihten bir gün önce veya sigortalının toplam borcunun üç aylık prim ve ceza tutarından fazla olması halinde sigortalının daha önce ödediği primlerin tam olarak karşıladığı ayın sonu itibariyle sona erer.Somut olayda davacı, 1.11.1980  tarihindeki talebi dikkate alınarak bu tarih  itibariyle 1479 sayılı Yasaya tabi isteğe bağlı Bağ-kur sigortalısı olarak tescil edilmiştir. Ancak 15.11.1982-1.9.1993 tarihleri arasında, isteğe bağlı Bağ-kur sigortalılığı ile çakışan 506 sayılı Yasaya tabi,  aralıklı zorunlu sigortalılığı bulunmakta ve isteğe bağlı prim ödemeleri  1980, 1991 ve 1992 yıllarında toplam dört defa görünmekte ve zaten Kurumcada bu prim ödemeleri nedeniyle, yatırdığı dönemle sınırlı isteğe bağlı sigortalı kabul edilmiştir. Ancak davacının 1479 sayılı Yasaya tabi isteğe bağlı Bağ-kur sigortalısı olduğunu iddia ettiği diğer dönemlerde düzenli bir prim ödemesi bulunmadığı gibi 15.11.1982 - 1.9.1993 tarihleri arasında 506 sayılı Yasaya tabi aralıklı zorunlu sigortalılığı ile isteğe bağlı sigortalılığı kesilmektedir. Hal böyle olunca 1479 Sayılı Yasanın 79.maddesinin 3.fıkrasının son cümlesi uyarınca davalı Kurum işlemi yerindedir.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurularak istemin reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Bağ-kur’un   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13.06.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.