MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 23/10/2013 tarih ve 2012/256-2013/337 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, tarafların hurda çelik emtiasının Alman firmasına karadan nakli konusunda anlaştıklarını, araçta yalnızca müvekkili şirkete ait malların taşınması gerektiği halde davalının müvekkiline ait olmayan ve gümrükçe yasaklı oto yedek parçasını da araca yüklediğini, İtalyan Gümrüğü"nden aracın çıkışına izin verilmemesi nedeniyle şirket yetkilisinin aracın geçişi için masraflar yaptığını, ayrıca 07.01.2004 tarihinde teslim edilmesi gereken malların 02.02.2004 tarihinde teslim edilmiş olmasından dolayı alıcı firmanın uğramış olduğu zararı müvekkiline yapacağı ödemeden mahsup ettiğini, taşıyıcının kusuru olup zararı karşılaması gerektiğini ileri sürerek; 21.893 Euro karşılığı 35.813.00 TL"nin 02.02.2004 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan sözleşmede teslim için bir süre kararlaştırılmadığını, taşıma işinin alt taşıyıcı tarafından gerçekleştirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak, dosya kapsamına göre; geç taşımadan davalı şirketin kusurlu olduğu, yükün araca teslim tarihi ile alıcıya teslim tarihi olan 09.02.2004 tarihlerinde Londra borsasında nikel fiyatlarının aynı olduğu, bu sebeple yükün borsadaki değerinden dolayı bir zararın mevcut olmadığı, mahsup iddiasının alıcı tarafından Garanti Bankası ... Şubesi"ne gönderilen 26.03.2004 tarihli 30.000 Euro bedelli havale dekontu ile ispatlanmaya çalışıldığı, ancak dekontun tarihinin dava tarihinden sonra olduğu, tırın İtalyan Gümrüğü"nde kaçak mal alınmış olması nedeniyle durdurulmasından dolayı davacı yetkilisinin İtalya"ya giderek ürünleri gümrükten çıkarmak için uğraştığı, davalı şirket ağır kusurlu olduğundan davacı yetkilisinin taşımanın gerçekleşmesi için yaptığı uçak biletleri ve otel masraflarını da karşılamak zorunda olduğu, gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne, 1.394,43 TL"nin 02.02.2004 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 17.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.