MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin, fazla çalışma,hafta tatili ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, delil durumuna göre istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücret alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının fazla mesai alacağına hak kazandığı anlaşılmakta ise de, bilirkişi tarafından günlük onbir saat ve üzerinde fiili çalışmadan bir saat ara dinlenme düşülerek yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması isabetli görülmemiştir. Yargıtay"ın içtihatlarıyla istikrar kazanmış uygulamalarına göre onbir saati aşan çalışmalarda ara dinlenme süresinin bir buçuk saat kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken hatalı hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığın, harca mahkûm edilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.