Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/393 Esas 2020/1395 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/393
Karar No: 2020/1395

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/393 Esas 2020/1395 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davasında taraflar eşit kusurlu bulunarak boşanmaya karar verilmiştir. Ancak davalı kadının ölümü sebebiyle boşanma davası konusuz kalmıştır. Verilen ikinci kararda kusur yönünden bir hüküm kurulmamıştır. Davalının mirasçısı tarafından temyizi üzerine bozma kararı verilmiştir. Mahkemece yapılan yargılamada boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olup olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilirken, ölen eşin kusuruna ilişkin tespit yapılması doğru olmamıştır. Sonuç olarak, temyiz edilen hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 166/1, 181/2. maddeleri.

2. Hukuk Dairesi 2020/393 E. , 2020/1395 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı mirasçıları tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkeğin açtığı evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine (TMK m. 166/1) dayalı boşanma davasında taraflar eşit kusurlu bulunarak boşanmaya karar verilmiştir. Hükmün davalının mirasçısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 17.04.2017 tarihli ilamı ile davalı kadının hüküm kesinleşmeden 19.06.2015 tarihinde öldüğü, evliliğin ölümle sona erdiği, boşanma davasının konusunun kalmadığı belirtilerek, bu yönde karar verilmek üzere hüküm bozulmuştur. Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda 30.11.2017 tarihli karar ile davalının ölümü sebebi ile boşanma davasının konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmekle yetinilmiş, kusur yönünden bir hüküm kurulmamış, verilen ikinci kararın davalı mirasçısı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 26.11.2018 tarihli ilamıyla davalı kadının mirasçısı kusur belirlemesi yönünden davaya devam ettiği gerekçesiyle TMK m. 181/2 gereğince davacı erkeğin boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olup olmadığı yönünden bir karar verilmek üzere hüküm bozulmuştur. Mahkemece 02.05.2019 tarihinde verilen hükümde “taraflar arasında geçimsizliğe sebebiyet veren olaylarda davalının tam kusurlu olduğunun tespitine” şeklinde hüküm kurulmuştur. Taraflar ilk kararda eşit kusurlu bulunmuş ve karar erkek tarafından temyiz edilmeyerek erkeğe yüklenen kusur kesinleşmiştir. Mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 181/2. maddesi gereğince sağ kalan eşin boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olup olmadığına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken ölen eşin kusuruna ilişkin tespit yapılması doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.02.2020 (Prş.)