17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/15933 Karar No: 2016/7956 Karar Tarihi: 25.05.2016
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/15933 Esas 2016/7956 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, mala zarar verme suçundan verilen 2.400 TL adli para cezasının cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün olmadığına karar verdi ve bu ceza kesin hükmünü korudu. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümler ise infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasına göre göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. Kanunlar: 6217 sayılı Kanun, 5320 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK, 1412 sayılı CMUK.
17. Ceza Dairesi 2015/15933 E. , 2016/7956 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde: 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.400,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... ve müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde: 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.