Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacı ile birleştirilen davanın davacısı, miras bırakan Ş. E.ın davalı lehine yaptığı vasiyetnamenin iptalini, olmazsa tenkisini istemişlerdir.
Davalı, tenkis isteğini kabul ettiğini, tenkis hesabında Türk Medeni Kanununun 453/3.maddesinin dikkate alınması gerektiğini belirtmiştir.
Mahkemece, asıl dava yönünden tenkis isteğinin kabulüne; birleştirilen davanın ise takipsiz  bırakılması nedeniyle açılmamış  sayılmasına karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava ve birleştirilen dava, vasiyetnamenin iptali, olmadığı takdirde tenkisi isteğine ilişkindir.
Getirtilen kayıt ve belgelerden, miras bırakan Ş.E."ın 22.05.1997 tarihli vasiyetnamesiyle tüm malvarlığını davalı Kızılay Derneği"ne vasiyet ettiği; 30.12.1997"de ölünce, geride kocası, kardeşi ve iki yeğeninin kaldığı görülmektedir.
Yazılı istek ile miras bırakanın kardeşi M.asıl davayı, kocası S. da birleştirilen davayı açmışlardır.
Davalı Dernek ise, vasiyetnamenin iptali isteğinin reddini savunmasına karşın, tenkis isteğini kabul ettiğini bildirmiştir.
Mahkemece, takip edilmeyen birleştirilen davanın açılmamış sayılmasına, asıl davanın  tenkis yönünden kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki, Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki 4722 Sayılı Yasanın 17.maddesi hükmüne göre mirasçılık ve mirasın geçişi, miras bırakanın ölümü tarihinde yürürlükte olan hükümlere göre belirlenir. Muris Ş.22.05.1997 tarihinde öldüğüne göre taraflar arasındaki çekişmenin 743 sayılı Medeni Kanunun hükümlerinin gözetilmek suretiyle çözüme kavuşturulacağı asıldır.
Gerçekten de, miras bırakanın 22.05.1997 tarihli vasiyetnamesi ile 743 Sayılı TMK."nun  463. maddesi anlamında davalı Derneği mirasçı nasbettiği benimsenmek ve vasiyetnamenin iptali koşullarının bulunmadığı saptanmak suretiyle tenkise karar verilmesinde kural olarak bir isabetsizlik yoktur.
Ne var ki, davalı Kızılay Derneği kamuya yararlı dernek statüsünde bulunduğu için, saklı pay hesabı yapılırken 743 Sayılı TMK."nun 453/2. ve 3. fıkralarının uygulanması gerekeceğinin ve anılan Derneğin 1606 Sayılı Yasa uyarınca harçtan muaf tutulacağının düşünülmemesi isabetsizdir.
Kabule göre de, miras bırakanın kardeşi M.nin saklı payı (2/8 x 1/4 =) 1/16 olması gerekirken maddi hata sonucu 2/16 olarak hesaplanması ve bu şekilde hükme yansıtılması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.07.2010  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.