MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, haftanın altı günü 08:00-22:30 saatleri arasında çalıştığını, her ay en az bir defa Pazar günleri çalıştığını, dini bayramların arefe günlerinde çalıştığını, diğer dini bayramlarda çalışmadığını, ancak tüm ulusal bayramlarda çalıştığını, yıllık iznini kullanmadığını, bedelinin ödenmediğini, beyanla hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin ve fazla mesai ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, hafta tatilinde ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda, söz konusu alacaklara ilişkin hesaplamaların davacı tanık beyanları doğrultusunda yapıldığı ancak tanıkların hesaplanan dönemin bir kısmında davalı iş yerinde çalışıyor olmadıkları anlaşılmaktadır, bu halde tanıkların beyanlarına çalıştıkları dönemle sınırlı olarak itibar edilmesi gerekirken tüm dönemin ispatlandığının kabulü ile alacakların hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.