Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,mülkiyeti kendisine ait 6361 ada 1 parsel,6371 ada 1 parsel,6363 ada1 parsel ve 6362 ada 1 parsel sayılı taşınmazlardaki paylarını,bu hisselerindeki inşaat yoğunluklarını eşinin paydası olduğu 4002 ada 6 parselde kullanmak üzere davalı Belediyeye bağışladığını,Belediye Meclisinin,yoğunluk yüklemesi işlemine onay veren kararının İdari Yargıda iptal edilerek kesinleştiğini,İdare Mahkemesinin bu kararının sonucu olarak lehine yükleme yapılacak taşınmaza davalı Belediyenin yoğunluk yüklemesi olanağı kalmadığını ileri sürüp iptal-tescil olmazsa taşınmazlardaki hisselerinin bedelinin tahsilini istemiştir.
Davalı,idarenin bu konuda herhangi bir kusur ve sorumluluğunun bulunmadığını bildirip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,davalı Belediyenin inşaat yoğunluğuna ilişkin kararının İdare Mahkemesince iptal edildiği,davalının başlangıçtaki hibe koşulunu yerine getirmemesinin haklı bir sebep olup davacı tarafın bağışlamadan rücu edemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 13.7.2010 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vekili Avukat C.U.geldi, davetiye tebliğine rağmen temyiz edilen vekili avukat gelmedi, yokluğunda duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava,bağıştan rücu hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilşikindir.
Mahkemece,davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden;davacının paydası olduğu çekişme konusu 6361 ada 1 parseldeki 1120/7145,6362 ada 1 parseldeki 721/6219,6363 ada 1 parseldeki 563/3212,6371 ada 1 parseldeki 1300/3402 oranındaki paylarını davalı Belediyeye koşulsuz olarak temlik ettiği kayden sabittir.
Davacı, her nekadar akit koşulsuz bağış olarak düzenlenmiş ise de çekişmeli taşınmazlardaki malik olduğu payını eşine ait olan 4002 ada 6 parseldeki binaya “inşaat yoğunluğu verilmesi yoluyla kat artışı”şartına bağlı olarak temlik edildiğini,ancak yasal açıdan şartın gerçekleşmeyeceği ortaya çıktığından söz konusu temlike konu payların iptali ile adına tescilini istemiştir.
Her nekadar, akit tablosu koşulsuz olarak bağış şeklinde düzenlenmiş ise de Yenişehir Belediye Encümeninin 5393 sayılı Yasanın 34.md. gereğince ittihaz ettiği 28.10.2004 tarih,302 sayılı kararında bağışın koşulunun davacının iddiasında belirttiği 4002 ada 6 no’lu parsele inşaat yoğunluğu verilmesi şartıyla hibenin kabul edildiği sabittir.
Hemen belirtilmelidir ki, bu şekilde düzenlenen belgelerin somut olayda da anılan kararın sicile esas akdin eki olacağı gerek bilimsel görüşlerde ve gerekse yargısal uygulamalarla kabul edilmiştir.Bir başka deyişle Encümence alınan kararı akitten ayrı düşünmek olanaksızdır.
Öte yandan, akdin düzenlendiği ve encümenin karar tarihinde yasal açıdan mümkün olan “yoğunluk yüklemesi”ile ilgili tasarruflar Yenişehir Belediye Meclisinin 21.02.1995 tarih,16 ve 7.2.2005 tarih,17 sayılı kararları ile Büyükşehir Belediye Meclisinin 14.3.2005 tarih,189 sayılı kararlarıyla müsait ise de, Mersin Valiliği tarafından bu düzenlemeye ilişkin kararın iptali konusundaki açılan davanın Mersin İdare Mahkemesinin 8.12.2005 tarih 2005/756 Esas,2005 /2146 Karar sayılı kararı ile kabul edildiği ve 24.11.2008 tarihinde de iptal kararının kesinleştiği görülmektedir.
Anılan mahkeme kararının kesinleşmesi ile birlikte söz konusu koşulun Belediyece yerine getirilemeyeceği duraksamaya yer bırakmayacak biçimde belirlenmiştir.O halde,davacının dava açmakta haksız olduğu söylenemez.
Hal böyle olunca,davanın kabulüne kara verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının, temyiz itirazları yerindedir.Kabulüyle hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 24.12.2009 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 750.00.-TL. duruşma avukatlık parasının temyiz edilenden alınmasına, 13.7.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
