Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/9160 Esas 2022/7137 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve yönetme, tefecilik, tehdit, 6136 sayılı Yasa'ya muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar ... ve ... haklarında 6136 sayılı Yasa'ya muhalefet suçlarından mahkumiyet ile aynı suçtan sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması, tüm sanıklar hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve yönetme ile tehdit suçlarından beraat, zincirleme tefecilik suçundan ise mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler ve karar temyiz edilmekle dosya incelendi;
Katılan ...'un sanıklara isnat edilen suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve yönetme suçundan doğrudan zarar görmediği, bu itibarla bahse konu suçtan verilen hükümleri temyiz etme hakkının bulunmadığı gözetilerek, bu hükümlere yönelik vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın CMK'nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanun'un 264. maddesi de gözetilerek sanık müdafin temyiz isteminin itiraz mahiyetinde kabulü ile mercince değerlendirilip gerekli kararın verilmesi mümkün görüldüğünden, dosyanın bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE, incelemenin katılan ... vekilinin sanıklar hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükümlerine ve tefecilik ile 6136 sayılı Yasa'ya muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri bakımından ise vekalet ücretine hasren, sanıklar müdafilerin sanıklar haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerine ve sanık ...'ın hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ... haklarında verilen beraat ve mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Sanıkların üzerlerine atılı tefecilik ve tehdit ile sanık ...'a isnat edilen 6136 sayılı Yasa'ya muhalefet suçlarının 5237 sayılı TCK'nın suç tarihinde yürürlükte olan 241 ve 106/1 ile 6136 sayılı Yasa'nın 13/4 ve 15/1. maddelerinde öngörülen cezalarının üst sınırı itibarıyla TCK'nın 66/1-e maddesinde belirtilen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, tefecilik ve 6136 sayılı Yasa'ya muhalefet suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine konu eylemler yönünden 12/03/2014 tarihli mahkumiyet hükümleri; beraat hükümleri bakımından da 18/01/2012 tarihli sorgu işlemleri ile inceleme günü arasında asli dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
2-Sanık ... hakkında verilen beraat ve mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanığın 22/02/2015 tarihinde hükümden sonra vefat ettiği UYAP sisteminden temin edilen nüfus kaydından anlaşıldığından, bu husus mahallinde araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK'nın 64 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca bir karar verilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafi ile katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeyen hükümlerin BOZULMASINA 21/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.