Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1016 Esas 2020/2723 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1016
Karar No: 2020/2723
Karar Tarihi: 10.09.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1016 Esas 2020/2723 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, gemi alacağı için garameye iştirak etmiştir. Ancak, davacı vekili davalının alacağının öncelikli alacak olmadığını, takibin borçlunun acentasına yöneltilemeyeceğini ve davalı alacağının muvazaalı olduğunu savunarak davalıya ayrılan garame payının müvekkilinin alacaklı olduğu dosyalara ödenmesini talep etmiştir. Mahkeme, davacının iddialarını, savunmayı, bilirkişi raporunu ve dosya kapsamını değerlendirerek davalının gemi alacağı kanuni rehin hakkı bulunduğunu tespit etmiştir. Ayrıca, davalı ile işverenin hizmet sözleşmesine göre aylık 6.500,00 USD ücrette anlaştıkları, bu maaş miktarı için sözleşme serbestisi dahilinde yasal bir engel bulunmadığı ve davalının sözleşmede yer alan ücretine göre takip tarihi itibariyle 179.400,00 TL alacak talep edebileceği sonucuna varmıştır. Bu sebeple davacının talebinin reddine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Kanuni Rehin Hakkı (Borçlar Kanunu - Madde 1019), İcra ve İflas Kanunu.

23. Hukuk Dairesi 2017/1016 E. , 2020/2723 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetvelindeki sıraya itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince duruşmalı temyiz edilmiştir.
Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, borçluya ait geminin satıldığını, davalının garameye iştirak ettiğini, davalının alacağının öncelikli alacak olmadığını, takibin borçlunun acentasına yöneltilemeyeceğini, davalı alacağının muvazaalı olduğunu ileri sürerek davalıya ayrılan garame payının müvekkilinin alacaklı olduğu dosyalara ödenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, borçlunun acentasının yetkili temsilci olduğunu, gemi alacağının öncelikli alacak olduğunu, alacağın hizmet sözleşmesine dayandığını gerçek bir alacak olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalının alacağı gemi alacağı olup, kanuni rehin hakkı bulunduğu, davalı ile işverenin 02.06.2008 tarihli hizmet sözleşmesine göre aylık 6.500,00 USD ücrette anlaştıkları, belirlenen bu maaş miktarı için sözleşme serbestisi dahilinde yasal bir engel bulunmadığı, davalının sözleşmede yer alan ücretine göre takip tarihi itibariyle 179.400,00 TL alacak talep edebileceği, takibin muvazaalı olmadığı anlaşılmakla davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 10.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.