Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8872 Esas 2019/1039 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8872
Karar No: 2019/1039
Karar Tarihi: 24.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8872 Esas 2019/1039 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiş bir hükümdür. Hüküm, açıklanması suretiyle mahkumiyet şeklinde verilmiştir. Kararın temyiz edildiği ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilmiştir. Ancak, kararın dayandığı kanıtların ve ulaşılan sonuçların açık olarak gerekçeye yansıtılmadığı ve cezanın şahsileştirilmediği için Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK'nin 34. ve 223. ve 230. maddelerine aykırılık teşkil ettiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği üzerinde durulmuştur. Bu nedenlerle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şöyledir: Anayasa'nın 141. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 34., 223. ve 230. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/8872 E. , 2019/1039 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 223., 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.