MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."ın, kamu görevlisi olan katılan ..."a yönelik nitelikli yaralama eyleminde, TCK’nın 86/3-c maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi; yine aynı sanığın adli sicil kaydındaki Zeytinburnu 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2004/787 Esas, 2005/472 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilmiş “1 yıl 6 ay” hapis cezasının infaz edilip edilmediği, yerine getirilmiş ise, infaz tarihi araştırılıp, denetime olanak sağlanması bakımından bu ilamın onaylı örneği dosyaya getirtilerek sonucuna göre; TCK"nın 58/6-7. maddesinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kamu malına zarar verme suçu yönünden, hırsızladığı minibüs, kolluk görevlileri tarafından sokakta sıkıştırıldığında sanık ..."ın, önce geri manevra yaparak polis ekibi aracının sol ön çamurluk kısmına çarptığı, kaçtığı istikamette ise, kendisine dur ikazı yapan diğer görevlinin ayak bileği üzerinden geçerek indiği aracın sol ön kapısına aracı ile vurduğu, sanığın kısa süre içinde birden fazla polis aracına zarar verdiği, ancak suçtan zarar görenin sadece kamu malı olduğu, birden fazla polis aracı zarar görmüş ise de, mağdurun tek ve aynı olduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında yazılı şekilde TCK’nın 43/2. maddesi ile uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
2-Kasten işlemiş oldukları suçlardan dolayı hapis cezalarıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkındaki hükümlerden T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" ve sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçuna ilişkin bölümden TCK’nın 43. maddesinin uygulanması kısmının çıkartılması ile yerlerine “5237 sayılı TCK"nın 152/1-a madde, fıkra, bendi gereğince sanık ..."ün üzerine atılı kamu malına zarar verme suçu nedeniyle öncelikle takdiren cezanın alt sınırından uzaklaşılarak 1 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK"nın 62/1. madde ve fıkrası gereğince, cezasında takdiren 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç olarak; sanık ..."ün bu suç nedeniyle 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,” ve “TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum oldukları hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına” cümleleri eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.